Αίτιο:Η Ασκοσφαίρωση, ή Ασβεστώδης γόνος, ή Κιμωλίαση, οφείλεται στο μύκητα Ascosphaera apis (Maassen ex Claussen)
o οποίος ανήκει στούς Ασκομύκητες της οικογένειας Ascosphaeraceae. Προσβάλλει την κοινή μέλισσα (Αpis mellifera L.)
καθώς επίσης και τις μοναχικές μέλισσες Megachille rotundata και Nomia melanderi.
Παθογένεση:Προσβάλλεται ο γόνος της εργάτριας, βασίλισσας και κηφήνα στο στάδιο της προνύμφης, ηλικίας μεγαλύτερης των 3 ημερών
. Η μόλυνση γίνεται από σπόρια που βρίσκονται στην τροφή της προνύμφης. Τα σπόρια βλαστάνουν στο πίσω μέρος του στομάχου
και οι μυκηλιακές υφές σε 48 ώρες απλώνονται σ’όλα τα όργανα του σώματος της προνύμφης εκτός απο τις τραχείες.
Η προνύμφη πεθαίνει εξαιτίας της μηχανικής ρήξης ζωτικών οργάνων και ιστών του σώματός της, του θρεπτικού
ανταγωνισμού που δέχεται από το μύκητα, καθώς επίσης και από τοξίνες του μύκητα.Το μυκήλιο διαρρηγνύει
τον εξωσκελετό της προνύμφης και καλύπτει όλο το σώμα της μ’ ένα παχύ στρώμα μυκηλιακών υφών.
Η νεκρή προνύμφη χάνει τα υγρά του σώματός της, αποξηραίνεται και τελικά μουμιοποιείται (εικ.).
Η μουμιοποιημένη προνύμφη έχει άσπρο με ασπροκίτρινο χρωματισμό όταν δε σχηματιστούν τα σπόρια του μύκητα,
ενώ αντίθετα σταχτοπράσινο έως μαύρο, όταν σχηματιστούν.
Εποχιακή εμφάνιση: Η ασκοσσφαίρωση παρουσιάζεται σ’ όλες τις εποχές που υπάρχει γόνος. Εμφανίζει έξαρση νωρίς την άνοιξη,
όταν ο γόνος επεκτείνεται και τις κρύες νύκτες οι ενήλικες μέλισσες αδυνατούν να διατηρήσουν σταθερή τη θερμοκρασία
στους 35ο C. Έξαρση παρουσιάζει επίσης η αρρώστια το καλοκαίρι μετά τη διακοπή της νεκταροέκκρισης.
Τρόποι μετάδοσης:Η ασθένεια μεταδίδεται από σπόρια που βρίσκονται στο μέλι, στη γύρη, στα τοιχώματα
της κυψέλης και στο στομάχι των ενήλικων μελισσών. Τα σπόρια διατηρούν τη μολυσματική τους δράση
τουλάχιστο 2 χρόνια στο μέλι, ένα χρόνο στη γύρη και 15 χρόνια στο περιβάλλον.Τα σπόρια μεταφέρονται
από μελίσσι σε μελίσσι με τον άνεμο, το νερό, τις μέλισσες, το μελισσοκόμο και από τα έντομα που ενδημούν στην κυψέλη
Παράγοντες που ευνοούν την ασθένεια:Βροχερή και υγρή άνοιξη, ξηρό καλοκαίρι με υψηλές θερμοκρασίες. Συχνές επιθεωρήσεις την άνοιξη και χειρισμοί που έχουν σαν αποτέλεσμα την πτώση της θερμοκρασίας στην περιοχή του γόνου
(πρόωροι χωρισμοί, σμηνουργία, αδύνατα μελίσσια κ.ά). Γενετική προδιάθεση. Υπάρχουν μελίσσια που δεν άπομακρύνουν τις μουμιοποιημένες προνύμφες τόσο γρήγορα, όσο άλλα. Διαρκής τροφοδοσία με σιρόπι, υποκατάστατα γύρης, ξινισμένα μέλια και μελισσοτροφές. Παραμονή των μαύρων παλιών κηρηθρών στην κυψέλη. Συχνή χρήση αντιβιοτικών.
Συμπτώματα:Ο γόνος είναι διάσπαρτος και τα καλύμματά του βαθουλωμένα. Μερικά κελιά έχουν μικρές τρύπες, άλλα είναι
ανοικτά και περιέχουν μουμιοποιημένες προνύμφες. Παρατηρούνται μουμιοποιημένες προνύμφες στην είσοδο και τη βάση της
κυψέλης (εικ. ). Αντιμετώπιση:α. Μέτρα υγιεινής και προφύλαξης
Διατηρούνται δυνατά μελίσσια Απομακρύνονται οι μουμιοποιημένες προνύμφες από τη βάση και την είσοδο της κυψέλης. Ανανεώνονται οι μαύρες και παλιές κηρήθρες. Αντικαθίστανται οι βασίλισσες κάθε δεύτερη χρονιά. Η βασιλοτροφία γίνεται από μελίσσια που προσβάλλονται λιγότερο
απο την ασθένεια. Το μελισσοκομικό υλικό απολυμαίνεται με φλόγιστρο, χλωρίνη ή σόδα. Οι κηρήθρες με βαριά προσβολή καίγονται. Αποφεύγονται οι συχνές επιθεωρήσεις και οι επεμβάσεις νωρίς την άνοιξη. Διευκολύνεται ο αερισμός και η απομάκρυση
της υγρασίας απο την κυψέλη.
β. Χημικά μέσα Στην Ελλάδα και γενικά στις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν υπάρχει εγκεγκριμένο σκεύασμα εναντίον της Ασκοσφαίρωσης
και η αντιμετώπιση της ασθένειας γίνεται με διάφορα μυκητοκτόνα ή μυκοστατικές ενώσεις. Ο τρόπος εφαρμογής τους, η
αποτελεσματικότητα και μερικές χρήσιμες παρατηρήσεις δίνονται στον πίνακα που ακολουθεί.
Πίνακας: Χημικά μέσα εναντίον της Ασκοσφαίρωσης.
| Χημική ουσία | Τρόπος εφαρμογής | Αποτελε-σματικότητα | Παρατηρήσεις |
| Σορβικό κάλι (Θρασυβούλου & συν. 1988). | 1γρ/κιλό σιρόπι. Τροφοδότηση 1/2 κιλό σιρόπι 4 φορές / 7 μέρες. | Θεραπεία σ’ένα μήνα. | Η ασθένεια επανεμφανίζεται σύντομα μετά τη διακοπή της θεραπείας. Ο γόνος επηρεάζεται αρνητικά. |
| Θειικός χαλκός (Θρασυβούλου & συν. 1988). | 1γρ/κιλό σιρόπι. Τροφοδότηση 1/2 κιλό σιρόπι 4 φορές/ 7ημέρες. | Μερική θεραπεία. | Η ασθένεια επανεμεμφανίζεται σύντομα μετά τη διακοπή της θεραπείας. Ο γόνος επηρεάζεται αρνητικά. |
| Θυμόλη (Θρασυβούλου& συν.1988). | Εμποτίζονται απορροφητικά χαρτιά διαστάσεων 30X20 cm με αλκολικό διάλυμα θυμόλης (0.7%). | Σχεδόν πλήρης θεραπεία. | Τα χαρτιά να απομακρυνθούν απο το μελίσσι μετά από ένα μήνα. Διαφορετικά επηρεάζεται αρνητικά ο γόνος. |
| Μπενλειτ (Μπενομίλ) (Θρασυβούλου & συν. 1988). | 1γρ/ 2 κιλά σιρόπι. Τροφοδότηση 1/2 κιλό σιρόπι4 φορές/ 7 ημέρες. | Περιορισμένη θεραπεία. | Η ασθένεια εμφανίζεται σύντομα μετά τη διακοπή της θεραπείας. Ο γόνος δεν επηρεάζεται. |
| Πυροθειώδες νάτριο, Βενζοικό νάτριο, Σαλικυλικό νάτριο, Προπιονικό κάλι (Θρασυβούλου & Γούναρη 1988). | Σε αναλογία 7:2:2:2 γρ. ενσωματώνονται σε 1 Kg ζαχαροζύμαρο Τα μελίσσια τροφοδοτούνται για ένα περίπου μήνα. | Σχεδόν πλήρηςθεραπεία. | Η ασθένεια εμφανίζεται ένα μήνα μετά τη διακοπή της θεραπείας. Δεν παρατηρείται δυσμενής επίδραση στο γόνο. |
| Σορβικό οξύ και προπιονικό νάτριο (Nerson and Gochaner 1982.) | Από 2 γρ. σε 1 Kg ζαχαροζύμαρο. Τροφοδοτούνται τα μελίσσια για ένα μήνα. | Η προσβολή μειώνεται κατά 50%. | Δε δημιουργεί προβλήματα στο γόνο. |
| Νυστατίν (Λιάκος, 1988). | 2 εκατ. Διεθνείς μονάδες Νυστατίν σε 100 γρ. Ζάχαρη άχνη. Σκονίζονται τα μελίσσια 4 φορές ανά 7 ημέρες. | Δεν υπάρχουν πειραματικά στοιχεία. | Δεν υπάρχουν πληροφορίες. Εγκεγκριμένο στη Ρουμανία. |
| Υoucoluck-A (Tawara, 1991). | Ετοιμο σκεύασμα. Χρησιμοποιείται σύμφωνα με τις οδηγίες της παρασ-κευάστριας εταιρείας. | Αποτελεσμα-τικό. | Προκαλεί αναστάτωση του μελισσιού και πιθανόν θανάτους βασιλισσών Εγκεγκριμένο στην Ιαπωνία. |
|
Αίτιο:Η Ευρωπαϊκή Σηψιγονία (Ε.Σ.) προκαλείται από το βακτήριο Streptococcus pluton το οποίο προσβάλλει προνύμφες μικρής ηλικίας.
Tα βακτήρια Bacterium eurycide, Streptococcus faecalis, Bacillus alvei και Bacillus laterosporus, πιθανό επίσης να βρεθούν
στις προσβεβλημένες προνύμφες, δεν αποτελούν όμως παθογόνα αίτια της αρρώστιας. Το B. euricide εντοπίζεται στις
υγιείς και σε μεγαλύτερο βαθμό στις άρρωστες προνύμφες μετά την τρίτη ημέρα της ηλικίας τους. Το S. faecalis βρίσκεται
στο νέκταρ και στη γύρη που συλλέγουν οι μέλισσες, και προκαλεί την όξινη μυρουδιά στον άρρωστο γόνο και τα B. alvei
και B. laterosporus είναι σαπροφάγα βακτήρια.
Παθογένεια:
Οι προνύμφες προσβάλλονται σε ηλικία μικρότερη των 48 ωρών. Τo παθογόνο αίτιο πολλαπλασιάζεται στο μεσαίο έντερο της
προνύμφης, καταστρέφει την περιτροφική μεμβράνη και προσβάλλει το επιθύλιο του εντέρου. Μεγάλος αριθμός από
προσβλημένες προνύμφες «εντοπίζονται» και απομακρύνονται στο αρχικό στάδιο της προσβολής από τις μέλισσες,
πριν ακόμη γίνουν ορατά τα συμπτώματα της ασθένειας.
Προνύμφες μεγαλύτερης ηλικίας προσβάλλονται επίσης, χωρίς όμως να παρουσιάσουν συμπτώματα της αρρώστιας,
λόγω της ποσότητας τροφής που πρόλαβαν να καταναλώσουν τις πρώτες ημέρες ζωής τους.
Οι προσβλημένες προνύμφες έχουν χαρακτηριστική κίτρινη απόχρωση και συνήθως πεθαίνουν πριν σφραγισθεί το κελί.
Μερικές εξελίσσονται περισσότερο, νυμφούνται και φθάνουν στο στάδιο του ακμαίου. Οι μέλισσες αυτές είναι μικρότερες
από τις υγιείς και φορείς του μικροβίου
Εποχιακή εμφάνιση:
Το βακτήριο της Ε.Σ. πιθανό να βρίσκεται για μεγάλο χρονικό διάστημα σ’ ένα μελίσσι χωρίς να προκαλεί φανερά
συμπτώματα και να εκδηλωθεί, όταν
κατάλληλες συνθήκες την ευνοήσουν. Ευνοϊκές συνθήκες δημιουργούνται μεταξύ των μηνών Μαίου και Αυγούστου.
Τρόποι μετάδοσης:
Στο μελίσσι η ασθένεια εξαπλώνεται από τις οικιακές μέλισσες, οι οποίες μολύνονται καθώς απομακρύνουν τις άρρωστες
προνύμφες και καθαρίζουν τα κελιά του γόνου. Επίσης μεταδίδεται από τις ακμαίες μέλισσες που προσβλήθηκαν στο στάδιο
της ανάπτυξή τους Οι μέλισσες αυτές μετατρέπονται γρηγορότερα σε συλλέκτριες (πρώιμη ενηλικίωση), γεγονός που τις
απομακρύνει από το γόνο και προφυλάσσει το μελίσσι από επιδείνωση.
Mε την παραπλάνηση, τη λεηλασία και τη μεταφορά μολυσματικού υλικού η ασθένεια μεταδίδεται από τα άρρωστα στα
υγιή μελίσσια.
Παράγοντες που ευνοούν την ασθένεια:
Η αρρώστια ευνοείται από :
I. τη συχνή χρήση αντιβιοτικών,
II. την απότομη μείωση του πληθυσμού ενός μελισσιού λόγω φυτοφαρμάκων, διακοπή της ωοτοκίας, σμηνουργία, κλπ.
III. την περιορισμένη νεκταροέκκριση και από άλλα αίτια.
Συμπτώματα:
Η ασθένεια εκδηλώνεται στον ανοικτό γόνο.
Οι άρρωστες προνύμφες χάνουν το μαργαριταρώδες χρώμα τους, έχουν ελαφρά κίτρινη απόχρωση, έντονα ορατές τραχείες,
και αλλάζουν θέση στο κελί (εικ.). Μετά το θάνατο η προνύμφη σήπεται, μετατρέπεται σε καστανή ρευστή μάζα. Προοδευτικά η νεκρή προνύμφη αποξηραίνεται και μεταβάλλεται σε λέπι, το οποίο απομακρύνεται εύκολα από τις μέλισσες. Ο γόνος είναι διάσπαρτος και έχει καλύμματα βαθουλωμένα με τρύπες (εικ.).
Αντιμετώπιση:α. Μέτρα υγιεινής και προφύλαξης
Όταν η προσβολή είναι ελαφριά, το μελίσσι αυτοθεραπεύεται. Ο μελισσοκόμος με τα εξής μέτρα βοηθά σημαντικά
το μελίσσι να αντιμετωπίσει την προσβολή:
Μεταφέρει τα μελίσσια σε καλές και παρατεταμένες ανθοφορίες.
Απομακρύνει και καταστρέφει τις προσβλημένες και σκοτεινόχρωμες κηρήθρες.
Απολυμάνει συχνά τις κηρήθρες και τις κυψέλες.
Προβαίνει σε χειρισμούς που δημιουργηθούν δυνατά μελίσσια όπως συνενώσεις, διεγερτική τροφοδότηση με ζαχαροζύμαρο,
αντιμετώπιση άλλων εχθρών και ασθενειών, ανανέωση του πληθυσμού το φθινόπωρο κ.λ.π.
Αντικαθιστά τη βασίλισσα. Η προσωρινή διακοπή του γόνου δίνει τη δυνατότητα στο μελίσσι να απαλλαγεί από τις
προσβλημένες προνύμφες.
Χημειοθεραπεία:Στον πίνακα που ακολουθεί δίνονται τα αντιβιοτικά που χρησιμοποιήθηκαν εναντίον της Ε.Σ. Σε όλες τις περιπτώσεις
η αποτελεσματικότητα των αντιβιοτικών αυξάνεται, όταν χορηγούνται με μέθοδο που διατηρεί το αντιβιοτικό για
μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα στην κυψέλη, όπως γίνεται και με την Α.Σ. Τα εγκεκριμένα σκευάσματα να χρησιμοποιούνται
σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης.
Αντιβιοτικά που δοκιμάσθηκαν εναντίον της Ε. Σ. και είχαν περιορισμένη αποτελεσματικότητα είναι η πενικιλίνη, η στρεπτομυκίνη,
η σουπτιλίνη, η χλωραφενικόλη, η νεομυκίνη και η καρπομυκίνη.
Πίνακας: Χημικά μέσα εναντίον της Ευρωπαϊκής Σηψιγονίας.
| Σκεύασμα | Τρόπος εφαρμογής | Αποτελεσματικότητα
| Παρατηρήσεις |
| Apimycin με δρ. ουσία την ερυθρομυκίνη . | α. Στο Ζαχαροζύμαρο
β. Στο σιρόπι | Αποτελεσματικό όταν χορηγείται σιγά-σιγά στο μελίσσι. | Εγκεκριμένο. Διαγείρει την ωοτοκία και εκτροφή γόνου |
Τερραμυκίνη
με δρ. ουσία την oxytetracycline | α. Στο Ζαχαροζύμαρο
β. Στο σιρόπι
γ. Σε ζάχαρη άχνη | Αποτελεσματική όταν βρίσκεται για μεγάλο χρονικό διάστημα στην κυψέλη. |
Εγκεκριμένο. |
Οxyvet 5%
με δρ. ουσία την xytetracycl
|
ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΥΝ ΤΟ ΓΟΝΟ ΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΩΝ
AΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΣΗΨΗΓΟΝΙΑ Αίτιο:Η Αμερικάνικη σηψιγονία (Α.Σ.) προκαλείται από το βακτήριο Bacillus larvae, το οποίο προσβάλλει όλα τα είδη γόνου των μελισσών. Παθογένεση:Οι προνύμφες μολύνονται, όταν λάβουν μαζί με την τροφή σπόρια του βακτηρίου. Προνύμφες μεγαλύτερες των τριών ημερών προσβάλλονται δυσκολότερα γιατί μεγάλος αριθμός σπορίων απομακρύνεται με τα περιττώματά τους. Τα σπόρια βλαστάνουν στο στομάχι του εξελισσόμενου εντόμου, μετακινούνται στη σωματική κοιλότητα, πολλαπλασιάζονται και σπορογονούν. Εποχιακή εμφάνιση:Η Α.Σ. εμφανίζεται σ’ όλες τις εποχές του έτους, ιδιαίτερα όμως το καλοκαίρι, όταν σταματήσει η νεκταροέκκριση και υπάρχει έντονη τάση λεηλασίας. Τρόποι μετάδοσης:Τα σπόρια του βακτηρίου είναι ανθεκτικά στην ξήρανση, θέρμανση, χημικά μέσα και αντιβιοτικά. Επιβιώνουν στην κυψέλη, στα μελισσοκομικά εργαλεία και στο περιβάλλον για αρκετά χρόνια (Bailey, 1963) και αποτελούν πηγή μόλυνσης στο μελίσσι, καθώς επίσης και στα άλλα μελίσσια του ιδίου ή γειτονικών μελισσοκομείων. Η αρρώστια μεταδίδεται από τις καθαρίστριες μέλισσες, οι οποίες στην προσπάθειά τους να απομακρύνουν τις άρρωστες προνύμφες, μολύνονται και όταν αναλαμβάνουν χρέη τροφού, μεταφέρουν το μόλυσμα στην τροφή των προνυμφών. Από μελίσσι σε μελίσσι τα σπόρια μεταφέρονται με τις παραπλανημένες μέλισσες, τη λεηλασία, και τη δραστηριότητα του μελισσοκόμου (συνενώσεις, ανταλλαγή πλαισίων, τοποθέτηση μελισσιών σε μολυσμένες κυψέλες, τροφοδοτήσεις κλπ). Από περιοχή σε περιοχή η ασθένεια μεταφέρεται με τις αγοραπωλησίες, με το μέλι και τη σμηνουργία. Παράγοντες που ευνοούν την ασθένεια:Παράγοντες που ευνοούν την εξασθένηση του μελισσιού, όπως η απώλεια συλλεκτριών μελισσών από φυτοφάρμακα, η μη παραγωγική βασίλισσα και η διακοπή της νεκταροέκκρισης συμβάλλουν στην εμφάνιση της προσβολής. Συμπτώματα:I. Το χρώμα των κηρήθρων αλλοιώνεται, γίνεται βαθύ καφέ, ο γόνος είναι διάσπαρτος, τα καλύμματα του σφραγισμένου γόνου βυθίζονται και σε ορισμένα από αυτά δημιουργείται μικρή τρύπα .II. Στα σφραγισμένα κελιά η προνύμφη σήπεται, σχηματίζει κολλώδη ελαστική ίνα (εικ.) και αργότερα μεταβάλλεται σε λέπι που δεν απομακρύνεται εύκολα από τις μέλισσες. Έχει χαρακτηριστικά δυσάρεστη οσμή.III. Μερικές νεκρές προνύμφες έχουν σχηματισμένα τα στοματικά τους μόρια με την προβοσκίδα χαρακτηριστικά προσκολλημένη στην εσωτερική επιφάνεια του κελιού (εικ.).
Αντιμετώπιση: α. Μέτρα υγιεινής και προφύλαξης :
Απομακρύνονται τα νεκρά μελίσσια. Βαριά προσβλημένα μελίσσια θανατώνονται. Αφαιρούνται πλαίσια με προσβλημένο γόνο από μελίσσια που βρίσκονται στο αρχικό στάδιο της προσβολής. Τα πλαίσια και οι κηρήθρες που προέρχονται από προσβλημένα μελίσσια, καίγονται και οι κυψέλες απολυμαίνονται εσωτερικά με φλόγιστρο. Λαμβάνονται μέτρα ώστε να μειωθεί η λεηλασία και η παραπλάνηση. Εξετάζονται προσεκτικά τα μελίσσια πριν να συνενωθούν, αγοραστούν ή μετακινηθούν. Άρρωστα μελίσσια δε μεταφέρονται μαζί με τα άλλα στις ανθοφορίες, αλλά παραμένουν στο μελισσοκομείο και δέχονται θεραπευτικές επεμβάσεις. Τα σπόρια της Α.Σ. που βρίσκονται στο κερί καταστρέφονται στους 110ο C για 2-3 ώρες ή στους 140ο C για 60-90 λεπτά. Οι βλαστικές μορφές καταστρέφονται στους 60ο C για 15 λεπτά.
β. Χημικά μέσαΤο μόνο εγκεκριμένο φάρμακο που χρησιμοποιείται εναντίον της Α.Σ. είναι η Τεραμυκίνη με δραστική ουσία το αντιβιοτικό οξυτετρακυκλίνη. Το αντιβιοτικό αναστέλλει τη βλάστηση και τη σπορογένεση του Bacillus larvae, δεν έχει όμως καμιά επίδραση στους σπόρους του βακτηρίου. Η οξυτετρακυκλίνη δεν εκριζώνει την Α.Σ., αλλά την αντιμετωπίζει προσωρινά. Το σκεύασμα εφαρμόζεται με τους εξής τρόπους:
Σε ανάμιξη με ζάχαρη κρυσταλλική ή άχνη. Το μίγμα τοποθετείται περιφερειακά στους κηρηθροφορείς με προσοχή ώστε να μην πέσει μέσα στα κελιά του γόνου. Οι μέλισσες θα πρέπει να έχουν στη διάθεσή τους νερό για να πάρουν τη ζάχαρη. Σε κάθε θεραπευτική επέμβαση δίνονται συνολικά 100 γραμ. Τεραμυκίνης σε 25 μελίσσια δέκα πλαισίων. Γίνονται τρεις θεραπευτικές επεμβάσεις σε διαστήματα 4-5 ημερών. Σε διάλυση στο σιρόπι. Το αντιβιοτικό στην υδατική διάλυση, χάνει την δραστικότητά του σε 24 ώρες, γι’ αυτό και το σιρόπι δίνεται σε μικρές ποσότητες ώστε να καταναλωθεί αμέσως. Όταν ραντίζεται στις μέλισσες, πρέπει να είναι αραιό (7 νερό:1 ζάχαρη) για να μην κολλούν τα φτερά των μελισσών. ΟΙ θεραπευτικές επεμβάσεις εφαρμόζονται, όπως και με την προηγούμενη μέθοδο εφαρμογής. Σε ανάμιξη με ζάχαρη κρυσταλλική ή άχνη, περιτυλιγμένη σε χαρτί. Το μίγμα Τεραμυκίνης και ζάχαρης απλώνεται ομοιόμορφα σ’ ένα κομμάτι εφημερίδας ή σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας διαστάσεων 25Χ25 εκατ., περιτυλίγεται και πιάνεται στο κέντρο και στα δύο άκρα με ένα συνδετήρα Οι μέλισσες στην προσπάθειά τους να απομακρύνουν το χαρτί έρχονται σ’ επαφή με τιςδιπλωμένες στοιβάδες του αντιβιοτικού. Με τον τρόπο αυτό το σκεύασμα παραμένει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μέσα στην κυψέλη, το υλικό που απαιτείται για μια πλήρη θεραπευτική αγωγή, τοποθετείται με μια μόνο επέμβαση και δεν απαιτούνται εβδομαδιαίες επαναλήψεις. Η εφαρμογή αυτή γίνεται μόνο σε δυνατά μελίσσια. Επειδή δε χρειάζονται επαναλήψεις, τοποθετείται τριπλάσια ποσότητα φαρμάκου, δηλαδή 300 γραμ. Τεραμυκίνης για 25 μελίσσια Σε ζαχαροζύμαρο με φυτικό λίπος. Το ζαχαροζύμαρο με το φυτικό λίπος παρασκευάζεται με 300 γραμ. κρυσταλλική ή άχνη ζάχαρη, 150 γραμ. φυτικό λίπος και 12 γραμ. Τεραμυκίνη (55% δ.ο.). Η τοποθέτηση φυτικού λίπους στο ζαχαροζύμαρο διατηρεί την τροφή μαλακή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι μέλισσες τρώνε το ζαχαροζύμαρο με αργό ρυθμό, δεν το αποθηκεύουν και έτσι το αντιβιοτικό διατηρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα στην κυψέλη προσφέροντας προστασία έναντι των βλαστικών μορφών του βακτηρίου (Hoopingarner and Nelson, 1988, Morse & Nowgrodski, 1990, Wilson and Hitchcock, 1973)
pigi: http://www.melissokomia.gr
|
|
Στην ζάχαρη άχνη. |
Αποτελεσματικό. |
Εγκεκριμένο. |
|
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου