Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Κηρήθρες όλα όσα πρέπει να ξέρετε





Έχουμε μιλήσει για πολλά πράγματα εδώ στον MELISSOCOSMO συνάδελφοι.

Γι αυτό που δεν έχουμε μιλήσει είναι οι κηρήθρες.

Είναι όμως πολύ σημαντικό στοιχείο της ζωής των μελισσών, καθώς και της δουλειάς του μελισσοκόμου, και γι αυτό πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο να μιλήσουμε.

Η κηρήθρα λοιπόν είναι στην ουσία η φωλιά της μέλισσας, σε αυτή γεννάει και μεγαλώνει τα μικρά της, σε αυτή αποθηκεύει τις τροφές της, σε αυτή δραστηριοποιείται η μέλισσα.

Γίνεται όπως ξέρουμε από κερί, το οποίο βγαίνει σαν μικρά λέπια από τους κηροφόρους αδένες που βρίσκονται στις  κοιλιές των μελισσών.

Για να βγει το κερί οι μέλισσες πιάνονται η μια από τα πόδια τις άλλης δημιουργώντας αλυσίδες και παραμένουν έτσι κρεμασμένες ανάποδα για πολλές ώρες, ώσπου τελικά αρχίζει και βγαίνει το κερί από τις κοιλιές τους.

Οι μέλισσες που θα παράγουν κερί πρέπει να είναι χορτασμένες από μέλι, ενώ έχει υπολογιστεί ότι για να βγάλουν οι μέλισσες 1 κιλό κερί πρέπει να έχουν καταναλώσει προηγουμένως 8 έως 12 κιλά μέλι.

Αυτά τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους λοιπόν, και μας λένε ότι δεν συμφέρει καθόλου τον μελισσοκόμο να βάλει σε διαδικασία παραγωγής κεριού τις μέλισσες γιατί δεν θα του δώσουν καθόλου μέλι στο τέλος.

Έτσι υπήρξε η ανάγκη να επινοηθούν τα λεγόμενα τεχνητά φύλλα κηρήθρας.

Αυτές είναι κηρήθρες ημιτελείς, μιας που δεν υπάρχει μηχάνημα που να φτιάχνει ολοκληρωτικά την κηρήθρα όπως την χρειάζεται η μέλισσα.

Όμως υπάρχει μηχάνημα που τους δίνει το επιθυμητό σχήμα και που οι μέλισσες απλός τις τελειοποιούν μετά.

Μάλιστα υπάρχει και το πλεονέκτημα ότι οι κηρήθρες αυτές είναι σχεδιασμένες ολοκληρωτικά για κελιά εργατριών, προκειμένου αυτό να μας δίνει εργατικό πληθυσμό όσο περισσότερο γίνεται που θα δουλεύει υπέρ μας, κι όχι κηφήνες που δεν εργάζονται.

Έτσι δίνοντας στις μέλισσες έτοιμες τις βάσεις των κηρηθρών, αυτές προσθέτουν λίγο δικό τους κερί ακόμα και φτιάχνουν την κηρήθρα, κι έτσι εξοικονομούμε πολύ χρόνο, και χρήμα, καθώς μικρότερη παραγωγή κεριού από τις μέλισσες όπως είπαμε σημαίνει περισσότερο μέλι στα βαρέλια μας κατά τον τρύγο.

Όσον αφορά το σχήμα των κελιών αυτά είναι εξάγωνα, που σημαίνει ότι από αρχιτεκτονικής και μαθηματικής πλευράς είναι ότι πιο τελειότερο θα μπορούσε να επιλεγεί για να κερδηθεί χώρος και αντοχή στις κηρήθρες.

Από θεωρητικής πλευράς λίγο πολύ αυτά ισχύουν.

Ας δούμε όμως τι ισχύει και στην ουσία, και τι πρέπει να προσέχουμε όταν αγοράζουμε κηρήθρες.

Αλώστε είπαμε, ότι στον MELISSOCOSMO τα λέμε ΟΛΑ…

Κατ αρχήν θα σας πω ότι πρέπει να επιλέγετε ελληνικά κεριά, και ελληνικές κηρήθρες, ακόμα κι αν τα εισαγόμενα είναι πιο φτηνά.

Είναι αδιανόητο εμείς οι μελισσοκόμοι να προτιμούμε εισαγόμενα κεριά και στο τέλος το κερί των μελισσιών μας να μένει απούλητο.

Επιπλέον εμείς είμαστε που φωνάζουμε συνέχεια για τα εισαγόμενα μέλια, άρα λοιπόν δεν μπορεί να ισχύει κάτι διαφορετικό και για τα εισαγόμενα κεριά.

Όταν έρθει η ώρα να αγοράσετε κηρήθρες πρέπει να προσέξετε ορισμένα πράγματα.

Αυτά είναι η ποιότητα και το σχήμα των κηρηθρών.

Βλέπετε ότι υπάρχουν κηρήθρες με διαφορετικό μάκρος.
Εμάς για τους λόγους που θα διαβάσετε πιο κάτω μας συμφέρει να επιλέγουμε κηρήθρες όσο το δυνατόν πιο μακριές…

Οι ποιοτικές κηρήθρες θα χτιστούν πιο εύκολα από τα μελίσσια μας, και θα καταναλωθούν πιο ευχάριστα από εμάς όταν έρθει η ώρα να φάμε λίγο κηρήθρα.

Οι καλές κηρήθρες έχουν καλό χρώμα, και ευχάριστο άρωμα.

Θυμάμαι πέρυσι που αγόρασα κάτι κηρήθρες και βρήκα φυτίλια από κεριά μέσα, τότε νευρίασα πάρα πολύ γιατί σκέφτηκα ότι ο κατασκευαστής αυτός αγόρασε κερί από κεριά εκκλησιών, και μπορεί αυτά να χρησιμοποιηθήκαν ακόμα και σε κηδείες.

Τότε επικοινώνησα μαζί του και άρχισα να του διαμαρτύρομαι, ενώ περίμενα πως και πως να ακούσω καμιά δικαιολογία ότι κάνω λάθος…

Εδώ βλέπουμε ένα πλαίσιο έτοιμο συρματωμένο, και με περασμένο ένα φύλλο κηρήθρας.
Δείτε πόσος χώρος περισσεύει κενός στο πλαίσιο…


Προς μεγάλη μου έκπληξη τον άκουσα να λέει ότι αυτό που λέω αποκλείετε να έγινε γιατί τα φυτίλια των κεριών είναι αδύνατον να πέρασαν από τα φίλτρα που χρησιμοποιεί και περνάει το λιωμένο κερί.

Άρα λοιπόν χρησιμοποίησε κερί εκκλησιών ο εν λόγο κύριος αλλά αμφισβήτησε ότι περνάνε τα φυτίλια στις κηρήθρες.

Έλα όμως που πέρασαν, κι έλα που σήμερα είμαι στις καλές μου και δεν αναφέρω το όνομα του…

Προσέχουμε λοιπόν το χρώμα, να είναι κιτρινωπό χρυσαφένιο, και το ευχάριστο άρωμα των κηρηθρών.

Μετά πρέπει να προσέχουμε το βάθος των κελιών.

Το βάθος των κελιών είναι πολύ σημαντικό πράγμα συνάδελφοι.

Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι δεν γνωρίζετε ότι οι μέλισσες μασάνε τα τοιχώματα των κελιών των τεχνητών κηρηθρών, και από το ίδιο αυτό κερί φτιάχνουν το μεγαλύτερο μέρος των κελιών της κηρήθρας, πέρα από την βάση της φυσικά.

Έτσι όσο μεγαλύτερο βάθος έχει μια κηρήθρα τόσο μεγαλύτερη ποσότητα κεριού υπάρχει στα τοιχώματα των κελιών, με αποτέλεσμα οι μέλισσες να μην χρειάζεται να παράγουν καθόλου δικό τους κερί αλλά να τελειοποιούν την κηρήθρα με το ήδη υπάρχον κερί του φύλου κηρήθρας που αγοράζουμε.

Έτσι κερδίζουμε πολλά μελάκια που θα έτρωγαν οι μέλισσες για να φτιάξουν κερί.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι μέλισσες μας δεν πιάνουν εύκολα τα πλαστικά πλαίσια παρ όλο που έχουν το σχήμα της κηρήθρας, και δεν τα πιάνουν γιατί οι πλαστικές τους βάσεις δεν μισούνται όπως του κεριού, με αποτέλεσμα να τις απαξιώνουν οι μέλισσες.

Υπάρχουν κι εδώ όμως λύσεις και θα τις δούμε σε άλλη ανάρτηση για τα πλαστικά πλαίσια…

Έχω ξαναπεί, ότι θα σας λέω τα πράγματα με το όνομα τους.


Η κηρήθρα των αδελφών Βαράκλα από την Κρήτη είναι μακράν η κηρήθρα με το μεγαλύτερο βάθος κελιού σε όλη την Ελλάδα.
Η φωτογραφία το δείχνει καθαρά άλλωστε…

Σας λέω λοιπόν ότι οι κηρήθρες με το μεγαλύτερο βάθος κελιού σε όλη την Ελλάδα, αλλά και με πολύ καλή ποιότητα κεριού είναι αυτές του Βαράκλα από την Κρήτη της ΠΡΟΜΕΚ.

Δεν του κάνω διαφήμιση αλλά ο άνθρωπος αυτός πλήρωσε ένα κάρο λεφτά και έφερε μηχανήματα που φτιάχνουν κηρήθρες με πολύ μεγάλο βάθος κελιού, και ξέρω καλά ότι χρησιμοποιεί μόνο ελληνικό κερί από μελισσοκόμους της Κρήτης για να φτιάχνει τις κηρήθρες του.

Το καλό να λέγετε λοιπόν, και οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους.

Ένα άλλο που πρέπει να προσέχουμε είναι το μάκρος των κηρηθρών, πριν μίλησα για σχήμα.

Βλέπετε και στις φωτογραφίες ότι υπάρχουν κηρήθρες λίγο πιο μακριές από τις άλλες.

Αυτές οι μακρύτερες κηρήθρες όταν μπουν στο πλαίσιο εφαρμόζουν σχεδόν σε όλο τον χώρο του πλαισίου και μέχρι κάτω.

Με αυτές τις κηρήθρες κερδίζουμε δυο πράγματα.

Το πρώτο είναι μεγαλύτερο χώρο, περισσότερο μέλι σε κάθε πλαίσιο δηλαδή.

Εδώ βλέπουμε ένα πλαίσιο έτοιμο συρματωμένο, αλλά αυτή τη φορά χρησιμοποιήθηκε το μακρύτερο φύλλο κηρήθρας.
Δείτε τώρα εφαρμόζει σχεδόν σε όλο το χώρο του πλαισίου.


Και το δεύτερο είναι κόπος, κόπος που γλιτώνουμε ψάχνοντας να βρούμε τα κρυμμένα βασιλοκέλια.

Θα έχετε παρατηρήσει πιστεύω ότι οι μέλισσες όταν φτιάχνουν κελιά σμηνουργίας, τα φτιάχνουν στα πλάγια και στο κάτω μέρος των κηρηθρών, πιθανόν αυτό συμβαίνει για να μην τα εντοπίζει εύκολα η βασίλισσα και τα χαλάει.

Ενώ όταν πρόκειται για βασιλοκελιά αντικατάστασης όταν δεν υπάρχει βασίλισσα στην κυψέλη, αυτά είναι περίπου στο κέντρο της κηρήθρας.

Όταν όμως τα βασιλοκελιά γίνονται στις άκρες και κάτω απ τις κηρήθρες είναι δύσκολο να τα εντοπίσουμε και να τα χαλάσουμε με αποτέλεσμα το μελίσσι να σμηνουργεί εύκολα.

Έχουμε ξαναπεί ότι σε καμιά περίπτωση δεν μας συμφέρει να σμηνουργεί ένα μελίσσι, γιατί χάνουμε μέλι.

Για όσους φίλους έχουν 2-3 μελισσάκια για χόμπι και δεν έχουν μετασχηματιστή να περάσουν τα κεριά στα πλαίσια, τους λέω ότι μπορούν να τα περάσουν πλέκοντας τα στα σύρματα όπως τα βλέπετε στη φωτογραφία.
Στο αυλάκι που υπάρχει στο πλαίσιο στάξτε μερικές σταγόνες λιωμένο κερί για να κρατιέται το πλαίσιο. 

Το ίδιο πλαίσιο από την άλλη πλευρά, δείτε το για να καταλάβετε πώς να το κάνετε.
Το πλαίσιο αυτό θα το χτίσουν οι μέλισσες και δεν θα έχει καμιά διαφορά από τα άλλα.


 Έτσι φτιάχνοντας κηρήθρες που τα κεριά εφαρμόζουν σε όλο το πλαίσιο αναγκάζουμε κατά κάποιο τρόπο τις μέλισσες να φτιάχνουν τα όποια βασιλοκελιά τους στη μέση των κηρηθρών, κι έτσι οι βασίλισσες εύκολα τα βρίσκουν και τα χαλούν, μειώνοντας το ενδεχόμενο της σμηνουργίας, αλλά κι εμείς μπορούμε εύκολα να τα βρούμε και να τα χαλάσουμε.

Κλείνοντας το άρθρο αυτό θέλω να σας πω ότι όταν τα μελίσσια δεν βρίσκουν τροφές έξω, όταν δηλαδή δεν δίνει μέλια η φύση, και τους έχουμε άχτιστα πλαίσια μέσα στα πατώματα και στις κυψέλες να τα χτίσουν, αυτές αντί να τα χτίσουν τα κόβουν εκεί που υπάρχουν τα σύρματα περίπου και κάνουν κακοτεχνίες.

Αν δείτε λοιπόν φύλλα κηρήθρας κομμένα και χαλασμένα στις κυψέλες σας να ξέρετε ότι είναι συμπτώματα πείνας του μελισσιού…



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου