Apis mel. adami

Apis mel. adami

pigi: melisokomiko kafeneio

www.melissokomia.gr

Apis mellifera adami (Ruttner,1975 - Κρητική μέλισσα) Εξάπλωση: Κρήτη. Σε δείγματα που συνελέγησαν από τον Br. Adam το 1952, διαπιστώθηκε ότι η κρητική μέλισσα δεν παρουσιάζει κοινά χαρακτηριστικά με τις μέλισσες της Ηπειρωτικής Ελλάδας, αλλά με τις μέλισσες της Ανατολής και κυρίως με την A.m.syriaca (Ruttner, 1975, 1976, 1980). Γενικά στην Ανατολική Μεσόγειο οι μέλισσες μπορούν να ομαδοποιηθούν σε δύο μεγάλες ομάδες:                             1η: A.m. Cypria, Syriaca, Anatoliaca και Adami (Ν. Αιγαίο),                             2η: A.m. Intermissa, Sicula και Carnica (Ιόνιο). Μορφολογικά χαρακτηριστικά: Οι εργάτριες μέλισσες είναι δεύτερες σε μέγεθος μετά τις εργάτριες της A.m.caucasica. Ετσι είναι μεγαλύτερη σε μέγεθος (αλλά με μικρότερα φτερά) και με πιο σκοτεινό χρωματισμό σώματος από την A.m.ligustica, αν και ζει πιο νότια από αυτή. Γενικά ο χρωματισμός του σώματος ποικίλλει με σταθερό όμως χαρακτηριστικό το σκοτεινό θώρακα. Οι κηφήνες είναι χαρακτηριστικά μικρού μεγέθους, με χρωματισμό σώματος ομοιόμορφα σκοτεινό. Βιολογία:             Ξεχειμωνιάζει με επιτυχία ακόμα και σε ψυχρά-εύκρατα κλίματα. Η εκτροφή του γόνου συνεχίζεται καθ' όλη τη διάρκεια του χειμώνα, ενώ παρουσιάζει έντονη ανάπτυξη από το Φεβρουάριο και μετά φτάνοντας κατά τον Μάιο σε 14-18 πλαίσια γόνου. Η τάση σμηνουργίας είναι έντονη (60-200 βασιλικά κελιά ανά μελίσσι). Αν και κάτω από φυσιολογικές συνθήκες παραμένει σχετικά ήρεμη κατά την επιθεώρηση, γίνεται ιδιαίτερα επιθετική όταν οι συνθήκες γίνουν δυσμενής (π.χ. στο ψυχρό κλίμα της Αγγλίας ή εξ'αιτίας της παρουσίας εχθρού).