Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Τεχνικά χαρακτηριστικά της κυψέλης


*.Τεχνικά χαρακτηριστικά της κυψέλης.-

Αφιερωμένο στους κατασκευαστές - βιοτέχνες κυψελών.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΚΥΨΕΛΗΣ 

.... από την οπτική γωνία της λειτουργικότητας και της ευκολίας εφαρμογής των διαφόρων μελισσοκομικών χειρισμών βρέθηκε ότι οι κυψέλες των 8 και 10 πλαισίωνHoffman (Standard) είναι οι πιο ενδεδειγμένες για την Ελλάδα. Η κυψέλη τύπου Langstroth έχει σταθερές διαστάσεις και πρέπει να τηρηθούν ως πρότυπο και να ακολουθούνται από όλους τους κατασκευαστές κυψελώνΟι αποκλίσεις από τις διαστάσεις αυτές μόνο προβλήματα έχουν δημιουργήσει και πιστεύουμε ότι έγιναν από άγνοια και όχι από πρόθεση. Για να σταματήσει όμως αυτό το κακό θα πρέπει όλοι οι φορείς που εμπλέκονται με τη μελισσοκομία να τηρούν τις σταθερές προδιαγραφές με θρησκευτική ευλάβεια.
Παρακάτω δίδονται με λεπτομέρεια οι διαστάσεις όλων των τμημάτων της κυψέλης τύπου Langstroth των 10 πλαισίων όπως αρχικά εισήχθηκε στην Ελλάδα και υιοθετήθηκε από το Υπουργείο Γεωργίας και χρησιμοποιείται από τις περισσότερες χώρες του κόσμου.

Οι εξωτερικές διαστάσεις της κυψέλης μπορεί να διαφέρουν μερικά χιλιοστά αν αυτό κρίνεται αναγκαίο για τεχνικούς λόγους. Αυτό όμως που πρέπει να τηρηθεί με «θρησκευτική ευλάβεια» είναι οι εσωτερικές διαστάσεις και του πλαισίου, ώστε να διασφαλίζεται το διάστημα της μέλισσας (6-9 χιλιοστά).
Οι απαιτήσεις της σύγχρονης μελισσοκομίας απαιτεί την ύπαρξη κινητού πυθμένα (βάσης) γιατί διευκολύνονται κατά πολύ οι μελισσοκομικοί χειρισμοί (αναστροφή πατωμάτων, καθαρισμός πυθμένα, έλεγχος του εμβρυοθαλάμου για βασιλοκύτταρα με απλό ανασήκωμα της μιας μόνο πλευράς κ.ά.). Η ύπαρξη διαφόρων τύπων συνδετήρων εξασφαλίζουν τη σταθερότητα της κυψέλης κατά τη διάρκεια των μεταφορών.


Εικόνα 1. Η κυψέλη τύπου Langstroth με τις διάφορες διαστάσεις της σε χιλιοστά του μέτρου.

Εικόνα 2. Βαθύ πάτωμα τύπου Langstroth με τις διαστάσεις σε χιλιοστά του μέτρου.

Εικόνα 3. Η κινητή βάση ή πυθμένας της κυψέλης σε χιλιοστά του μέτρου.



Εικόνα 4. Καπάκι εξωτερικό σε κανονική και αναποδογυρισμένη θέση με τις διαστάσεις σε χιλιοστά του μέτρου.

Εικόνα 5. Καπάκι εσωτερικό και καπάκι τύπου Αυστραλίας με διαστάσεις σε χιλιοστά του μέτρου
Εικόνα 6. Λεπτομέρεια κατασκευής στο σώμα της κυψέλης όπου επικάθονται τα πλαίσια με τις διαστάσεις σε χιλιοστά του μέτρου.
Εικόνα 7. Λεπτομέρειες κατασκευής κυψέλης και πλαισίων όπου φαίνεται σε διάφορα σημεία το διάστημα μέλισσας σε χιλιοστά του μέτρου.
>Εικόνα 8. Το πλαίσιο τύπου Hoffman με διαστάσεις σε χιλιοστά του μέτρου.

Εικόνα 9. Οι διαστάσεις σε χιλιοστά του μέτρου των διαφόρων τμημάτων του πλαισίου τύπου Hoffman.
>Εικόνα 10. Λεπτομέρεια κατασκευής του πλαισίου τύπου Hoffman με διαστάσεις σε χιλιοστά του μέτρου.

ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΣΗΡΟΤΡΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ

Χρηματοδότης: ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΣ
Δ/ΝΣΗ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ & ΑΠΑ
ΚΑΝ. 1221/97, ΔΡΑΣΗ V
ΕΡΕΥΝΑ-ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΜΕΛΙΟΥ
ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
του Ερευνητικού Προγράμματος ΜΕΛΕΤΗ ΤΥΠΩΝ ΚΥΨΕΛΩΝ
Φορέας Εκτέλεσης: ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ,
ΕΙΔΙΚΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΚΟΝΔΥΛΙΩΝ ΕΡΕΥΝΑΣ

Επιστημον. Υπεύθυνος: Πασχάλης Χαριζάνης, Επίκουρος Καθηγητής Δ/ντής Εργαστηρίου Σηροτροφίας και Μελισσοκομίας
Πηγή : melinet.gr

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Αποσυμφόρηση με τη μέθοδο του Γ. Ντεμούθ ή μέθοδο της τροφαποθήκης




       Αποσυμφόρηση με τη μέθοδο του Γ. Ντεμούθ ή μέθοδο της τροφαποθήκης

Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, τέθηκε σε εφαρμογή η χρησιμοποίηση όλο το έτος, ως εμβρυοθάλαμου, δυο πατωμάτων μεγέθους <<Στάνταρ>> αντί ενός.
Ιδού τι λέει για αυτή:

             <<Η μέθοδος αυτή είναι το κλειδί το οποίο ανοίγει τη θύρα της επιτυχίας.
            Δεν είναι μόνο το σύστημα προς εξοικονόμηση χρόνου, αλλά συντελεί στη
            σημαντική ελάττωση των χειμερινών απωλειών και εξασφαλίζει το μελισσοκόμο
            από την αποτυχία της σοδειάς>>.
Τα λεγόμενα αυτά του Ε. Ρουτ δεν επιδέχονται αμφισβήτηση, εφόσον προέρχονται από τέτοια αυθεντία. Εντούτοις η μέθοδος δεν μπορεί να εφαρμοστεί εύκολα, όχι για λόγους τεχνικούς, αλλά γιατί προσκόπτει σε ένα σοβαρό ανθρώπινο ελάττωμα, την απληστία, από την οποία πολύ λίγοι από εμάς είναι απαλλαγμένοι. Η μέθοδος της τροφαποθήκης απαιτεί να αφήσουμε επάνω σε κάθε κυψέλη μας ένα ολόκληρο πάτωμα με μέλι για τη διαχείμαση και την καλή εαρινή ανάπτυξη των μελισσιών. Και διερωτώμαι αν υπάρχουν, άραγε, Έλληνες μελισσοκόμοι που θα είχαν το ψυχικό σθένος να το κάνουν, τη στιγμή που πολλοί από εμάς τρυγούν όχι μόνο τις αποθήκες αλλά και από τα κάτω πατώματα, όσο μπορούν.
Όλοι μας γνωρίζουμε πολύ καλά και το τονίζουμε κατά κόρον στις μεταξύ μας συνομιλίες ότι όταν το μελίσσι έχει αφθονία μελιού όλο το χρόνο, είναι διαρκώς πολυπληθές, διαχειμάζει καλά, έχει αλματώδη ανάπτυξη κατά την άνοιξη και αποδίδει καλή σοδειά. Και όμως, οι περισσότεροι από εμάς αφήνουμε τόσο λίγο μέλι προς διαχείμαση,ώστε πολλά μελίσσια ούτε να ξεχειμωνιάσουν δεν μπορούν και ψοφούν  κατά το χειμώνα ή αρχές της άνοιξης! Ένας Αμερικάνος μελισσοκόμος είπε κάποτε το εξής χαρακτηρηστικό:

<< Τη στιγμή που ο μελισσοκόμος αποφασίζει να κρατήσει για τη διαχείμαση της κάθε κυψέλης του ένα μεγάλο πάτωμα γεμάτο μέλι, ένας νέος μελισσοκόμος γεννιέται>>

Δυο πολύ γνωστοί και σπουδαίοι Αμερικανοί μελισσοκόμοι της παρελθούσης γενιάς, ο Ντούλιτλ και ο Δρ. Μίλερ είχαν εν μέρει εφαρμόσει το σύστημα αυτό. Ο μεν Ντούλιτλ τόνιζε διαρκώς στις διαλε΄ξεις τουκαι στα άρθρα του που έγραφε στα περιοδικά, πόσο ευεργετική επίδραση έχει για την απόδοση το αίσθημα ασφάλειας του μελισσιού, όταν είναι εφοδιασμένο με υπερεπάρκεια μελιού.
Ο δε Δρ. Μίλερ κρατούσε πάντοτε στην αποθήκη του κηρήθρες μς μέλι σφραγισμένο, το οποίο έδινε στις κυψέλες του την άνοιξη. Εκείνος όμως που τελειοποίησε και για 20 χρόνια χρησιμοποίησε τη μέθοδο αυτή είναι αυτός που την επινόησε, ο Γ. Ντέμουθ, μια από τις μεγάλες σύγχρονες αυθεντίες της αμερικανικής μελισσοκομίας. Κατά τον Ντέμουθ και τον Ε. Ρουτ, η μέθοδος της τροφαποθήκης είναι εκτός τον άλλων και ένα αποτελεσματικό μέσο για την πρόληψη της σμηνουργίας, και αυτό χωρίς παρέμβαση ή  δύσκολο χειρισμό εκ μέρους του μελισσοκόμου. Η χρησιμοποίησή της εξασφαλίζει μεγάλες σοδειές ακόμη και τις εποχές δυστυχίας, όταν άλλες αποφέρουν ελάχιστα. Επίσης, απλοποιεί πολύ την εργασία του μελισσοκόμου, ο οποίος μπορεί με αυτόν τον τρόπο να αυξήσει τη δυναμικότητά του για επίβλεψη μεγαλύτερου αριθμού κυψελών.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι χρησιμοποίησης της τροφαποθήκης, εκ των οποίων θα περιγράψω τρεις,τους καλύτερους και απλούστερους:

Α) Η τροφαποθήκη, δηλαδή το δεύτερο πάτωμα, το οποίο περιέχει μέλι, μένει μονίμως και χωρίς διάφραγμα βασίλισσας, επάνω στο κάτω πάτωμα (εμβρυοθάλαμο), ώστε η βασίλισσα να έχει στη διάθεσή της και τα δύο πατώματα. Όταν οι μέλισσες έχουν κατά το θέρος και το φθινόπωρο δύο πατώματα στη διάθεσή τους, αποταμιεύουν συνήθως το μεγαλύτερο μέρος του μελιού στο επάνω πάτωμα (τροφαποθήκη) και μικρό μόνο μέρος στο κάτω πάτωμα. Συνεπώς, η βασίλισσα έχει κατά την άνοιξη μεγάλη ευρυχωρία στο κάτω πάτωμα, για να αναπτύξει το γόνο της. Επειδή δε το μελίσσι είναι δυνατό και έχει μέλι άφθονο, σύντομα το κάτω πάτωμα γεμίζει με γόνο. Όταν συμπληρωθεί το κάτω πάτωμα, η βασίλισσα ανεβαίνει στο επάνω όπου έχουν ήδη αδειάσει εν μέρει οι κηρήθρες από το μέλι που καταναλώθηκε και εάν είναι νέα και με σφρίγος, διατηρεί συνεχώς όλα τα κενά και των δύο πατωμάτων γεμάτα με γόνο.
Άλλωστε, ο πληθυσμός της κυψέλης και οι νεοεκκολαπτόμενες μέλισσες έχουν όλο τον απαιτούμενο χώρο για να κατανεμηθούν σε όλα τα μέρη της ευρύχωρης αυτής κυψέλης και έτσι αποφεύγεται ο επικίνδυνος πληθωρισμός.
Όταν αρχίσει η μεγάλη θερινή ανθοφορία, τοποθετούμε το διάφραγμα βασίλισσας πάνω στην τροφαποθήκη και επάνω από αυτό την αποθήκη ή τις αποθήκεςπου χρειάζονται. Η πολυπληθής αυτή κυψέλη είναι σε θέση και να συμπληρώσει τα κενά της τροφαποθήκης με μέλι και αρκετές ακόμη αποθήκες για το μελισσοκόμο.
Όταν τελειώσει η ανθοφορία, αφαιρούμε όλες τις αποθήκες εκτός από την τροφαποθήκη, η οποία -όπως είπα στην αρχή- αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του εμβρυοθαλάμου.
Το φθινόπωρο εάν υπάρχει και άλλη καλή ανθοφορία, μπορούμε και πάλι να προσθέσουμε πατώματα και στην περίπτωση που το φθινοπωρινό μέλι είναι μικρότερης εμπορικής αξίας, μπορούμε να αφαιρέσουμε μέρος του θερινού μελιού της τροφαποθήκης για να συμπληρωθεί η τροφαποθήκη με το φθινοπωρινό μέλι.

Β) Ο δεύτερος τρόπος χρησιμοποίησης της τροφαποθήκης έχει και το πλεονέκτημα της αυτόματης αντικατάστασης της βασίλισσας.
Όπως ανέφερα στο προηγούμενο τρόπο χειρισμού της τροφαποθήκης, η κυψέλη κατά την εποχή της έναρξης της θερινής ανθοφορίας έχει γόνο και στον εμβρυοθάλαμο και στην τροφαποθήκη.Χωρίζουμε τότε την τροφαποθήκη από το κάτω πάτωμα και τηντοποθετούμε επάνω σε μια νέα βάση, παραπλεύρως, και με την είσοδο στραμμένη προς την ίδια διεύθυνση. Προσέχουμε πολύ να μην πάρουμε μαζί και την βασίλισσα. Μικραίνουμε την είσοδο της νέας αυτής κυψέλης για να αποφήγουμε τη λεηλασία. Επάνω στην παλιά τοποθετούμε διάφραγμα βασίλισσας και όσα πατώματα χρειάζονται για τις αποθήκες.
Η τροφαποθήκη τώρα έγινε παραφυάδα και μπορεί και μόνη της να δημιουργήσει νέα βασίλισσα απο το γόνο που έχει. Τα βασιλικά όμως κελιά μιας παραφυάδας δεν μπορούν ποτέ να είναι καλά και γι' αυτό φροντίζουμε εγκαίρως να παράγουμε καλά κελιά από τη δυνατή κυψέλη και εκλεκτή ράτσα και να τα μοιράσουμε στις παραφυάδες αυτές την δέκατη ημέρα από το χωρισμό και αφού βέβαια καταστρέψουμε προσεκτικά όσα βασιλικά κελιά είχαν κάνει οι παραφυάδες από το δικό τους γόνο. Ένας αυτόματος τρόπος καταστροφής των βασιλικών κελιών είναι να φροντίσουμε ώστε τα εκλεκτά βασιλικά κελιά που δίνουμε στις παραφυάδες, να είναι κατά 2 μέρες ωριμότερα. Με αυτό τον τρόπο, οι εκλεκτές μας βασίλισσες εκκολάπτονται δύο ημέρες νωρίτερα και καταστρέφουν όλα τα άλλα βασιλικά κελιά των παραφυάδων, τα οποία αργούν ακόμα να εκκολαφθούν.
Όταν τελειώσει η ανθοφορία και αφαιρεθούν οι αποθήκες από την παλιά κυψέλη, ενώνουμε την παραφυάδα, η οποία έχει τώρα νέα βασίλισσα, με την παλιά κυψέλη. Η ένωση γίνεται εύκολα και ασφαλώς με τη μέθοδο του Δρ. Μίλερ -δηλαδή με ένα φύλλο χαρτί ή εφημερίδας- όπως την περιγράφουμε λεπτομερώς στο κεφάλαιο για τα μικρά μυστικά της τέχνης. Οι μέλισσες τρυπούν σιγά σιγά το χαρτί και ενώνονται ειρηνικά. Εάν θέλει ο μελισσοκόμος να εξασφαλίσει κατά 100% τη ζωή της νέας βασίλισσας, αφαιρεί την παλιά πρίν γίνει η ένωση. Αν όμως λόγω έλλειψης χρόνου δεν μπορεί να το κάνει, αφήνει τις δύο βασίλισσες να λύσουν μόνες τους το καθεστωτικό τους ζήτημα και, όπως φαίνεται, υπερισχύει κατά κανόνα η νεότερη.
Με αυτό τον τρόπο, η τροφαποθήκη μας εξυπηρετεί και στη λύση του σοβαρού ζητήματος της αντικατάστασης της βασίλισσας.

Γ) Ο τρίτος τρόπος χρησιμοποίησης της τροφαποθήκης πρέπει πάντα να εφαρμόζεται σε εκείνες της περιοχές που έχουν πολύ πρώιμη άνοιξη, δηλαδή 3- 3 ½  μήνες πριν την μεγάλη ανφθοφορία του φθηνοπώρου. Σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχει ο κίνδυνος το δυνατό μελίσσι, το εφοδιασμένο με τόσο πολύ μέλι να φτάσει στο ζενίθ της ανάπτυξης του πολύ πρόωρα, ενώ το μέλι της τροφαποθήκης ξοδευτεί άσκοπα για την δημιουργία πληθυσμού άχρηστου για τη μεγάλη ανθοφορία. Η πρόωρη σε ανάπτυξη αυτή κυψέλη όταν αρχίσει η μεγάλη ανθοφορία, βρίσκεται στην κατιούσα και θα είναι εξαντλημένη όταν η  ανθοφορία θα έχει φτάσει στο μέσον της. Μάταια θα περιμένει ο μελισσοκόμος καλές αποδόσεις από τέτοιες κυψέλες, μολονότι ήταν πολύ δυνατές κατά την άνοιξη.

Για να αντιμετωπίσουμε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, μεταχειριζόμαστε τον εξής τρόπο:
κατά το τέλος του φθινοπώρου τακτοποιούμε την κυψέλη μας προς διαχείμαση σε ένα μόνο πάτωμα, αφού την εφοδιάσουμε με 9-10 κιλά μελιού, το οποίο εν ανάγκη θα το δανειστούμε από την τροφαποθήκη. Αποθηκεύουμε την τροφαποθήκη με το μέλι της σε μέρος ασφαλές του σπιτιού ή της αποθήκης, ευήλιο, προφυλαγμένο από υγρασία,ποντικούς και άλλα έντομα και ζώα. Όταν αρχίσει η άνοιξη, η κυψέλη μας, έχοντας μικρή μόνο ποσότητα μελιού, αναπτύσσεται με πολύ αργούς ρυθμούς, παρά εάν είχε στο επάνω πάτωμα όλο το μέλι της τροφαποθήκης. Πενήντα ή εξήντα ημέρες πριν την υπολογιζόμενη έναρξη της ανθοφορίας, προσθέτουμε την τροφαποθήκη σε δεύτερο πάτωμα και τότε η κυψέλη αρχίζει αμέσως αλματώδη ανάπτυξη και δυμηουργεί γόνο, ο οποίος θα αποτελέσει το στρατό και τις εφεδρείες που θα εργαστούν όλη τη διάρκεια της ανθοφορίας.
Όταν αρχίσει η ανθοφορία, μπορούμε να χειριστούμε την τροφαποθήκη σύμφωνα με έναν από τους παραπάνω τρόπους χρησιμοποίησής της.

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Τροφοδότηση των μελισσών με γύρη



Οι μέλισσες απαιτούν για την επιβίωσή τους πρωτεϊνες (αμινοξέα) υδατάνθρακες (ζάχαρα) λιπίδια (λιπίδια,οξέα,στερόλες ), βιταμίνες ,ανόργανα άλατα (άλατα) και νερό.Αυτές οι θρεπτικές ουσίες πρέπει να βρίσκονται στην διατροφή σε καθορισμένη ποιοτική και ποσοτική αναλογία για τη βέλτιστη ανάπτυξη και ευζωϊα του πληθυσμού.Όπως λοιπόν βλέπουμε τα θρεπτικά συστατικά τα οποία είναι απαραίτητα για την ευζωϊα της μέλισσας και κατ'επέκταση του μελισσιού.Εάν εξαιρέσουμε τους υδατάνθρακες (σάκχαρα) πηγή για όλα τα υπόλοιπα σχεδόν αποκλειστικά είναι η γύρη.Είναι εύκολο λοιπόν να αντιληφθεί κάποιος την σπουδαιότητα της επάρκειας αλλά και της ποιότητας της γύρης που πρέπει ένα μελίσσι να έχει στη διάθεσή του. Είναι επίσης σημαντικό να αντιληφθούμε  την σπουδαιότητα της επάρκειας αλλά και της ποιότητας της γύρης που πρέπει ένα μελίσσι να έχει στην διάθεσή του.Είναι επίσης σημαντικό να αντιληφθούμε όλοι ότι πλέον η ικανοποίηση των αναγκών των μελισσών σε γύρη δεν είναι δεδομένη..
Με τις κλιματικές αλλαγές τα φυτά περιορίζουν την διάρκεια της ανθοφορίας τους όπως και την ποσότητα της γύρης τους.Πέρα από την ξηρασία και ο υποσιτισμός των φυτών επηρεάζει και την θρεπτική αξία της παραγομένης γύρης.Έτσι φυτά που παρήγαγαν γύρη υψηλής θρεπτικής αξίας για τις μέλισσες πχ.ο ευκάλυπτος , μπορεί σε χρονιές ξηρικές η γύρη να μην είναι αρκετή αλλά και μπορεί να γίνει και τοξική για τον γόνο ή και τις ενήλικες μέλισσες. Εάν προσπαθήσουμε να παρακολουθήσουμε τώρα την επίδραση που έχει για ένα μελίσσι η συλλογή"φτωχής" γύρης ,θα δούμε ότι ακολουθεί τη λογική του ντόμινο.....
Συλλογή "φτωχής" σε θρεπτική αξία γύρης έχει σαν αποτέλεσμα
  • Ενήλικες μέλισσες μικρής ηλικίας -παραμάνες υποσιτισμένες
  • Ελλιπής τροφοδότηση της βασίλισσας με βασιλικό πολτό 
  • Ελλιπής τροφοδότηση των νεαρών προνυμφών
  • Μείωση ωοτοκίας
  • Περιορισμένη βιωσιμότητα προνυμφών
  • Εκκόλαψη νεαρών μελισσών ευπαθών σε προσβολές παθογόνων  και με μικρή διάρκεια ζωής. 
Αποτέλεσμα : Μείωση της δυναμικότητας των μελισσιών, αδυναμία εκμετάλευσης φθινοπωρινών ανθοφοριών ή μελιτοφοριών.
                                                                                      
Γίνεται λοιπόν εμφανές ότι η έλλειψη γύρης δεν επηρεάζει μόνο τη γενιά μελισσών όπου προκύπτει αλλά και τις μελλοντικές γενιές ενώ καθιστά το μελίσσι ευαίσθητο στην ανάπτυξη όλων των γνωστών παθογόνων ,όπως νοσεμίαση ή της αμερικάνικης σηψηγονίας.
Επομένως πρέπει να προσθέσουμε στους μελισσοκομικούς χειρισμούς απο την μια την συλλογή γύρης και από την άλλη την τροφοδότηση των μελισσιών με γύρη.
Η συλλογή γύρης όπως είναι γνωστό γίνεται με τις γυρεοπαγίδες
__________________
Η γύρη αυτή καθαρίζεται από τα σκουπίδια και ξένα σώματα και στη συνέχεια ξηραίνεται Η ξήρανση μπορεί να γίνει με θερμό αέρα όχι πάνω απο 40οC ή σε σκιαρό καθαρό μέρος .Η ξερή γύρη θα διατηρηθεί σε βάζα ή σακουλάκια στο ψυγείο μέχρι την χρησιμοποίηση της. Επίσης μπορεί να συλλεχθεί και σε πλαίσια που φυσικά θα διατηρηθούν σε κοινή ψύξη 7οC έως να χρειαστούν ή μπορεί να μοιραστούν σε άλλα μελίσσια ή παραφυάδες που χρειάζονται.
Πως μπορεί να δοθεί ξηρή γύρη στα μελίσσια:
Ξηρή γύρη σε εξωτερικούς τροφοδότες.
Ξηρή γύρη τοποθετείται σε ειδικούς τροφοδότες έξω απο την κυψέλη.Η γύρη αυτή πρέπει να είναι στεγνή και αλεσμένη.Επίσης μπορεί να αναμειχθεί με  πρωτεϊνούχο σκεύασμα. (βλέπετε εικόνα) 
Γυρεόπιττα.
Στην περίπτωση που η γύρη αναμιγνύεται με ζάχαρη ή με μέλι σχηματίζεται είδος "πίττας" το οποίο τοποθετείται επάνω στους κηρηθροφορείς σε επαφή με την γωνοφωλιά .Υπάρχουν δύο τρόποι παρασκευής γυρεόπιττας:
 ⇒1ος τρόπος
  6 κιλά γύρης αναμιγνύονται σε 1,3 λίτρα χλιαρού νερού (περίπου 40 C) για 15-30 λεπτά με 6 κιλά ζάχαρη(αλεσμένη).Η γυρεόπιττα που σχηματίζεται με τον τρόπο αυτό δεν ξηραίνεται και δεν μουχλιάζει, έστω και αν παραμείνει για κάποιο χρονικό διάστημα.Η προσθήκη στο μείγμα 50-100 γραμμ.κυτταρίνης κάνει πιο συμπαγή την γυρεόπιττα ,μπορεί να χρησιμοποιηθεί άφοβα καθώς αποτελεί ένα απο τα συστατικά της γύρης.
 ⇒2ος τρόπος
6 κιλά γύρης και 6 κιλά ζάχαρης αναμιγνύονται σε 0,5 λίτρα νερού για 30-60 λεπτά . Σε κάθε μελίσσι δίνονται 300 γραμμ.γυρεόπιττας δυό φορές την εβδομάδα(ζάχαρη ποτέ άχνη αλλά κρυσταλλική αλεσμένη)

Υποκατάστατο γύρης.
Απαραίτητα συστατικά για το υποκατάστατο της γύρης είναι ηγύρη,η ζάχαρη ,μια συμπληρωματική πρωτεϊνούχος τροφήκαι το νερό .Υποβοηθητικά συστατικά μπορεί να είναι το απουβουτυρωμένο γάλα,η ξηρή μαγιά μπύρας,η κυταρίνη,το μέλι κ.α.
Η γύρη είναι απαραίτητο στοιχείο του υποκατάστατο,καθώς αυτή θα δημιουργήσει το ερέθισμα στις παραμάνες μέλισσες να εκθρέψουν τον γόνο.Για το σκοπό αυτό θα πρέπει να περιέχεται στο υποκατάστατο σε ποσοστό 8-10%.
Η ζάχαρη θα καταστήσει το υποκατάστατο ελκυστικό στις μέλισσες, αυξάνοντας την κατανάλωσή του.Έτσι όσο περισσότερη ζάχαρη περιέχει ένα υποκατάστατο τόσο πιο γρήγορα θα καταναλωθεί απο τις μέλισσες.
Η πρωτεϊνούχος τροφή συπληρώσει το υποκατάστατο σεπρωτεϊνες με την προϋπόθεση ότι δεν θα περιεχει λίπος σε ποσοστό μεγαλύτερο του 7%.
Όταν η ποσότητα της πρωτεϊνης του είναι μικρή (<10%) η ωοτοκία της βασίλισσας και η εκτροφή του γόνου διαρκεί περιορισμένο χρόνο.Αν πάλι είναι (>50%) μπορεί να τις προκαλέσει δυσεντερία.
Η άριστη περιεκτικότητα πρωτεϊνης έχει υπολογιστεί στο 23% .
Παρασκευή υποκατάστατου: 
Για την παρασκευή 1 κιλού υποκατάστατου ρίχνετε σε μια κατσαρόλα
2 ποτήρια νερό
                        100 γρ. γύρη
                        400 γρ.ζάχαρη κρυσταλική-αλεσμένη
                        500 γρ πρωτεϊνούχο σκεύασμα
Η παρασκευή του υποκατάστατου γίνεται πάνω σε χαμηλή φωτιά .Στην αρχή προσθέτουμε λίγο νερό, ποσότητα ικανή να διαλύσει τη γύρη ,στην οποία προσθέτουμε στο νερό ,μόλις αυτό ζεσταθεί, ανακατεύοντας συνεχώς .Όταν η γύρη διαλυθεί  καλά προσθέτουμε την ζάχαρη ,χωρίς να σταματούμε το ανακατώνουμε. Τελευταίο προσθέτουμε τη πρωτεϊνούχο τροφή αφού ανακατευθεί καλά,απομακρύνουμε το μίγμα από τη φωτιά .Το αφήνουμε να κρυώσει και το τοποθετούμε σε πλαστικές σακκούλες ή λαδόκολλα ανά 150-250 γραμ.
Προφυλάξεις
Καμμιά τροφή δεν μπορεί να υποκαταστήσει πλήρως τη γύρη στη διατροφή των μελισσών .Η χρησιμοποίηση του υποκατάστατου είναι συμβατικό μέτρο που βοηθά το μελισσοκόμο να αντιμετωπίσει προσωρινά την απουσία της.
♦εάν το υποκατάστατο δίνεται στα μελίσσια σε εποχή που φυσιολογικά έχει σταματήσει η ωοτοκία της βασίλισσας ,θα προκαλέσει διέγερση στις μέλισσες ώστε αυτές να συνεχίσουν να εκτρέφουν γόνο και να συλλέγουν τροφές.Εάν δεν υπάρχουν στην φύση διαθέσιμες τροφές ,οι μέλισσες γίνονται λεηλάτριες και αργότερα παύουν να αντιδρούν στους διαφόρους ερεθισμούς του μελισσιού.
♦Οι μέλισσες πετούν με άσχημο καιρό και χάνονται.Γι αυτό το υποκατάστατο γύρης δεν πρέπει να δίνεται για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 2 εβδομάδων.
♦Η τροφή πρέπει να τοποθετείται πάνω στους κηρηθροφορείς σε επαφή με τη γονοφωλιά γιατί όταν βρίσκεται μακριά από το γόνο,οι μέλισσες δεν τη χρησιμοποιούν.
♦ Η ζάχαρη να μην είναι άχνη του εμπορίου αλλά να την κάνετε μόνοι σας γιατί η άχνη του εμπορίου περιέχει άμυλο που είναι τοξικό για τις μέλισσες.
 ♦Μελίσσια ορφανά ή μελίσσια που στερούνται γόνου δεν παίρνουν πρόθυμα το υποκατάστατο .Στα μελίσσια αυτά πρώτα τοποθετείται ένα ή περισσότερα πλαίσια ανοιχτού γόνου και μετά δίνεται η πρωτεϊνική τροφή.
Πλεονεκτήματα 
♦ Το υποκατάστατο γύρης εξασφαλίζει στις μέλισσες τις απαραίτητες πρωτεϊνες και τις διεγείρει ώστε να εκτρέφουν γόνο.
♦Το κόστος είναι χαμηλότερο συγκριτικά με τροφές που περιέχουν αποκλειστικά γύρη.
Πληροφοριακό υλικόAπό το άρθρο της Δρ Σοφίας Γούναρη Ερευνήτριας του Ινστιτούτο κτηνιατρικών ερευνών Αθηνών.
Εμπειρίες : Προσωπικά εγώ χρησιμοποιώ εδώ και δύο χρόνια πρωτεϊνούχο σκεύασμα και τις περισσότερες φορές εμπλουτίζω με αυτό το ζαχαροζύμαρο θα αναφέρω σε άλλη ανάρτηση μου για το ζαχαροζύμαρο πάντως υπάρχει πρωτεϊνούχο σκεύασμα που περιέχει όλα μαζί τα συστατικά (όπως πρωτεϊνηαπουβουτυρωμένο γάλα, ξηρή μαγιά μπύρας, κυταρίνη κλπ) που αναφέρει η εν λόγω ερευνήτρια και που το χρησιμοποιώ απαραίτητα και για να κάνω γυρεόπιττα και στο ζαχαροζύμαρο κυρίως τώρα μετά το πεύκο η χρησιμοποίηση της σόγιας έχει μεγάλη ποσότητα πρωτεϊνών και πολλές φορες μπορεί να είναι επιβλαβής για τις μέλισσες αλλά και και ότι η σόγια που κυκλοφορεί στο εμπόριο προέρχεται απο μεταλαγμένα φυτά σε νεότερες αναρτήσεις θα κάνω λεπτομερή περιγραφή αλλά αν κάποιος θέλει κάτι να ρωτήσει είμαι στη διάθεσή του.

pigi: http://melianthos.blogspot.com

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

Παρασιτικές μύγες, νέα απειλή για τις πολύπαθες μέλισσες




Μια νύμφη της παρασιτικής μύγας Apocephalus borealis διακρίνεται εδώ και βγαίνει από το κεφάλι του θύματος
Μια νύμφη της παρασιτικής μύγας Apocephalus borealis διακρίνεται εδώ και βγαίνει από το κεφάλι του θύματος   (Φωτογραφία:  Associated Press )
Ουάσινγκτον
Πρώτα ήταν τα εντομοκτόνα, αργότερα η «διαταραχή κατάρρευσης αποικίας», μια μυστηριώδες ασθένεια που απονεκρώνει τα μελίσσια. Οι πολύπαθες μέλισσες έχουν τώρα ακόμα έναν εχθρό να αντιμετωπίσουν: μια παρασιτική μύγα που γεννά τα αβγά της μέσα τους.

Η μύγα Apocephalus borealis κατάγεται από τη Βόρειο Αμερική, ωστόσο ο εντομολόγος που αντελήφθη πρώτος τις επιθέσεις της στις μέλισσες δεν αποκλείει το ενδεχόμενο το παράσιτο να έχει επεκταθεί και στην Ευρώπη.

Οι μικροσκοπικές θηλυκές μύγες, αναφέρει ο ερευνητής στην επιθεώρηση PLoS ONE, γεννούν τα αβγά τους στην κοιλιά των μελισσών. Λίγες ημέρες αργότερα οι νύμφες του εισβολέα εκκολάπτονται και αρχίζουν να τρώνε το θύμα από μέσα. Οι μολυσμένες μέλισσες τελικά εγκαταλείπουν την κυψέλη στη διάρκεια της νύχτας, πλησιάζουν τα φώτα και τελικά πέφτουν μισοπαράλυτες στο έδαφος, αφήνοντας έως και 12 νύμφες να βγουν μέσα από το κεφάλι τους.

Το είδος Apocephalus borealis ήταν ήδη γνωστό, μέχρι σήμερα όμως είχε βρεθεί να παρασιτεί μόνο σε ανθηδώνες, όπως ονομάζονται αλλιώς οι γνωστοί μπούμπουρες. Άλλα συγγενικά είδη ήταν γνωστό ότι παρασιτούν σε μυρμήγκια.

Οι επιθέσεις του παράσιτου στη μελιτοφόρο μέλισσα έγιναν αντιληπτές το 2008 από τον Τζον Χάφερνικ, εντομολόγο του Πολιτειακού Πανεπιστημίου το Σαν Φρανσίσκο, ο οποίος μάζεψε μια μέρα μερικές νεκρές μέλισσες έξω από το εργαστήριό του, προκειμένου να ταΐσει τα αλογάκια της Παναγίας που εξέτρεφε.

Άφησε τις μέλισσες μέσα σε ένα πλαστικό κουτί, και έμεινε άφωνος μερικές μέρες αργότερα όταν είδε δεκάδες νύμφες τις μύγας να βγαίνουν από τα κεφάλια τους.

Οι παρασιτικές μύγες εντοπίστηκαν σε τρία από τα τέσσερα μελίσσια που εξετάστηκαν στην περιοχή του Σαν Φρανσίσκο, και ο Χάφερνικ υποψιάζεται ότι το πρόβλημα έχει εξαπλωθεί και σε άλλες πολιτείες.

Δεν αποκλείεται μάλιστα η μύγα Apocephalus borealis να παίζει κάποιο ρόλο στη διαταραχή κατάρρευσης αποικίας (CCD), ένα μυστηριώδες φαινόμενο στο οποίο οι μέλισσες εγκαταλείπουν την κυψέλη και πέφτουν νεκρές σε μεγάλη απόσταση.

Η διαταραχή έχει εξελιχθεί σε μάστιγα για τους Αμερικανούς μελισσοκόμους, δεδομένου ότι καταστρέφει το 7% των μελισσιών κάθε χρόνο.

pigi:in.gr