Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Οι μελισσοκόμοι λέμε ΟΧΙ στα ραντίσματα





Η Δευτέρα 2 Αυγούστου είναι μια πολύ σημαντική ημέρα για την μελισσοκομία.

Είναι η ημέρα που ενώνεται η μελισσοκομική κοινότητα και με μια φωνή λέμε ΟΧΙ στα παράνομα ραντίσματα.

Λέμε ΟΧΙ στην μόλυνση του περιβάλλοντος και του υδροφόρου ορίζοντα.

Με την διαμαρτυρία μας αυτή, δεν υποστηρίζουμε να μην ραντίζουν οι αγρότες μας.

Υποστηρίζουμε όμως να ραντίζουν με ποιο ορθολογικό τρόπο.

Θέλουμε να εφαρμοστούν οι οδηγίες της πολιτείας που ορίζουν, ράντισμα μόνο πριν η μετά την ανθοφορία, ράντισμα μετά την δύση του ηλίου, που δεν πετούν οι μέλισσες, και ράντισμα με όσο το δυνατόν λιγότερο τοξικά φάρμακα.


Ζητάμε από το υπουργείο να λάβει υπόψην του και τους μελισσοκόμους στο νέο νομοσχέδιο που δημιουργεί για τα φυτοφάρμακα.

Ζητάμε από τα ΜΜΕ και από τους Έλληνες και ξένους πολίτες να ενώσουν τις φωνές τους μαζί μας.

Γιατί αυτό το πρόβλημα, είναι πρόβλημα όλων μας.


Υποστηρίζουμε ότι γίνεται αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων κι αυτό κανείς δεν μπορεί να το διαψεύσει.

Θέλουμε επίσης να κάνουμε γνωστό ότι η εμβάπτιση των σπόρων σε νεονικοτινοειδή φάρμακα, έχει σαν αποτέλεσμα οι ουσίες αυτές να μπαίνουν στους ιστούς των φυτών και να καταλήγουν και στο άνθος σκοτώνοντας τις μέλισσες και στους καρπούς των φρούτων καταλήγοντας στο πιάτο μας.

Αυτή η αλόγιστη χρήση, έχει σαν πρώτη καταστροφική συνέπεια την μέλισσα.

Κι επειδή ο κύκλος της ζωής στον πλανήτη είναι σαν αλυσίδα, όταν σπάσουμε έναν κρίκο, τότε αυτομάτως καταρρέει ολόκληρος ο κύκλος.

Όταν πεθάνει η μέλισσα δεν θα υπάρχει επικονιαστής για τα φυτά, αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα τα φυτά και τα αγροτικά προϊόντα να μην παράγουν τις ποσότητες που παράγουν σήμερα, θα έχουν μια μείωση κατά τα 2/3 της σημερινής παραγωγής με αποτέλεσμα ο πληθυσμός του πλανήτη να λιμοκτονήσει.

Κι αν αυτό μοιάζει μακρινό έχουμε τρανά παραδείγματα, από χώρες του εξωτερικού όπου εκεί οι αγρότες παρακαλάνε και πληρώνουν τους μελισσοκόμους να πάνε μέλισσες κοντά σε καλλιέργειες για να υπάρξει σωστή επικονίαση.

Δεν θέλουμε να δούμε την Ελλάδα μας σε αυτή την κατάσταση.

Δεν θέλουμε να δούμε την χώρα μας που αυτή την στιγμή είναι πρώτη στην Ευρώπη σε μελισσοσμήνη να ξεμείνει από μέλισσες, ούτε θέλουμε οι μελισσοκόμοι να εγκαταλείψουν το επάγγελμα στο μέλλον μπροστά σε τόσο σοβαρά προβλήματα.

Δεν θέλουμε η χώρα μας να χάνει έσοδα σε καιρούς χαλεπούς για την οικονομία, λόγο μειωμένης παραγωγής μελιού εξ αιτίας των φυτοφαρμάκων, και φυσικά ούτε και οι μελισσοκόμοι να γίνονται ακόμα φτωχότεροι λόγο της κατάστασης αυτής.

Η χώρα μας είναι τέταρτη σε παραγωγή μελιού στην Ευρώπη και το μέλι μας στο μεγαλύτερο ποσοστό του γίνεται εξαγωγή, εξασφαλίζοντας πολύτιμα έσοδα στο κράτος μας.

Όλα αυτά τα θεωρούμε πολύ σημαντικά και θέλουμε να μπει μια τάξη τώρα.

Θέλουμε να εφαρμοστούν οι νόμοι που ορίζει η πολιτεία τώρα.

Είναι λυπηρό την στιγμή που υπάρχουν οι νόμοι, αυτοί να μην εφαρμόζονται.

Και είναι ακόμα ποιο λυπηρό την στιγμή που οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, το κράτος μας να κάνει τα στραβά μάτια και να μην τιμωρεί κανέναν και ποτέ.

Σήμερα εμείς οι μελισσοκόμοι νεότεροι στην πλειοψηφία της κίνησης αυτής, αλλά και παλιοί ενώνουμε τις φωνές μας, χωρίς να κραυγάζουμε, σήμερα δεν κλείνουμε δρόμους, δεν κατεβάζουμε διακόπτες, δεν κάνουμε κακό στην ίδια μας τη χώρα, δεν διώχνουμε τουρίστες εν καιρό οικονομικής κρίσης.

Σήμερα αναδεικνύουμε το πρόβλημα μας, με όμορφο και πρωτότυπο τρόπο.

Σήμερα εμείς οι μελισσοκόμοι που έχουμε άμεση επαφή με την φύση, σας λέμε ότι αυτή κινδυνεύει.

Πρέπει τώρα να μπει ένα τέλος στα παράνομα ραντίσματα πριν να είναι πολύ αργά, πρέπει και στην Ελλάδα να εφαρμοστούν οι νόμοι.

Καλούμε το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να παρέμβει και να ρυθμίσει σωστά τα των ραντισμάτων.

Καλούμε το Υπουργείο Περιβάλλοντος να πάρει θέση.

Καλούμε τα ΜΜΕ της χώρας μας να αναδείξουν το πρόβλημα.

Καλούμε το λαό να κατανοήσει και να στηρίξει την προσπάθεια μας.

Υπενθυμίζουμε τα λόγια του Αϊνστάιν που είπε ότι «όταν εξαφανιστούν οι μέλισσες η ανθρωπότητα θα έχει ακόμα 4 χρόνια ζωής»



Πολίτες της Ελλάδας, πολίτες του κόσμου ας ενώσουμε τις φωνές μας κι ας φωνάξουμε όλοι μαζί.


Σταματήστε να σκοτώνετε τις μέλισσες.

Σταματήστε να δολοφονείτε τη φύση

Δώστε τέλος στα παράνομα ραντίσματα
pigi: MELISSOCOSMOS
 

Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

Κυβερνητική αναλγησία απέναντι στους στρατιωτικούς!-50% το απασχόλησης - video

Κυβερνητική αναλγησία απέναντι στους στρατιωτικούς!-50% το απασχόλησης - video

to tsimpima tis melisas


Γενικές Πληροφορίες και συμβουλές.

Όταν μια μέλισσα τσιμπάει κάποιον, ο σάκος του δηλητηρίου και το κεντρί μένει στο δέρμα όταν ημέλισσα αποχωρεί. Το περισσότερο δηλητήριο θα ενεθεί μέσα στα πρώτα 20 δευτερόλεπτα, αλλά τα νεύρα του σάκου συνεχίζουν την έγχυσηςμέχρι και δύο λεπτά. . Έτσι είναι σημαντικό να το κεντρί να αφαιρεθεί γρήγορα για να ελαχιστοποιηθεί η δόση του δηλητηρίου.
Μπορεί να σπαταληθεί χρόνος για την εξεύρεση σουγιά ή τσιμπιδάκι, οπότε η καλύτερη μέθοδος αφαίρεσης είναι με το νύχι ή με κάποιο εργαλείο απ΄την κυψέλη Στη συνέχεια, με καπνό απ΄το καπνιστήρι καπνίζουμε στην περιοχή του τσιμπήματοςσυγκαλύπτοντας την φερορμόνη συναγερμών έτσι ώστε να σταματήσουν πια οι μέλισσες να προσβάλουν την ίδια περιοχή.
Εάν είναι δυνατόν, να ξεφύγουμε για λίγα λεπτά απτήν κυψέλη, και απαλά εφαρμόζουμε μια κρέμααντικνησμώδης, ή λοσιόν καλαμίνας πάνω στην πληγείσα περιοχή. Είναι χρήσιμο να διατηρούμε ένα μικρό μπουκάλι μεσα στα εργαλεία μελισσοκομίας . Κατά την επιστροφή στο σπίτι, μια παγοκύστη ή ένα πακέτο κατεψυγμένο αρακά θα βοηθήσει ώστε να μειωθούν τυχόν πόνος ή οίδημα που προκύπτουν από το τσίμπημα.
Μερικές φορές, μια μέλισσα θα τσιμπήσει πάνω από την στολή μας ή ταγάντια μας. Με την επαναφορά της ένδυσης απαγκιστρώνουμε και μεκαπνό στην περιοχή συγκαλύπτουμε την φερορμόνη καθαρίζοντας το ύφασμα ή το γάντι μας από τον σάκο του δηλητηρίου.
Κάποιοι μελισσοκόμοι αντιδρούν πολύ λίγο στα τσιμπήματα μέλισσας . Είναι πιο συνετό να φορούν προστατευτικά ρούχα και γάντια και να απαλλάσσετε από τα γάντια για λεπτή εργασία, όπως για την σήμανση της βασίλισσας. Αυτό έχειτο πλεονέκτημα να διατηρεί τα χέρια σας καθαρά και απαλλαγμένα από πρόπολη. . Είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε τους νέους μελισσοκόμους να φορούν πλήρη προστατευτικό ρουχισμό να αποκτήσουν εμπιστοσύνη και να μάθουν πώς αντιδρά ο οργανισμός τους, σε τσιμπήματα μέλισσας.
Κάποιοι μελισσοκόμοι θέλουν να τσιμπηθούν μερικές φορές το χρόνο για να διατηρηθεί η « ανοσία » τους για να τσιμπήματα ή την θεραπείααπό ρευματισμούς και την αρθρίτιδα. . Αυτόπρέπει να είναι η προσωπική απόφαση του κάθε μελισσοκόμου.
Περίπου 20% των μελισσοκόμων φαίνεται να έχουν κάποια αλλεργική αντίδραση σε τσιμπήματα μέλισσας. Αυτό μπορεί να κυμαίνεται από ελαφρύ οίδημα στην περιοχή του τσιμπήματος, σε ένα γενικευμένο κνησμό(κνίδωση) ή αναφυλαξία* (γενικευμένη σοκ συμπεριλαμβανομένης της δυσκολίας στην αναπνοή).. Αυτή η πολύ αλλεργική ομάδα πρέπει να είναι προσεκτικοί όταν ασχολούνται με τις μέλισσες για να εξασφαλιστεί ότι δεν θα τσιμπηθούν ή έχουν προετοιμαστεί για περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Δυστυχώς ακόμη και οι μελισσοκόμοι που παρουσιάζουν συνήθως μικρή αντίδραση σε τσιμπήματα μέλισσας μπορεί να αντιδράσουν αρνητικά την επόμενη φορά που θα τσιμπηθούν. Έτσι είναι πάντα σοφό να προετοιμαστεί και να εξασφαλιστεί η βοήθεια σε οποιαδήποτε έκτακτη ανάγκη.
Τσιμπήματα μέλισσας μπορεί να αποφευχθείέχοντας ήπιας μέλισσες, επιλέγοντας και σωστό καιρό για να ανοίξουν οι κυψέλες, με σωστή χρήση του καπνού και απαλό χειρισμό. Η συχνή πλύση της στολής και τα γάντια θα αφαιρέσουν την εναπομείναντα φερορμόνη από τα τσίμπημα και θα μειώσει την πιθανότητα μετέπειτα τσιμπημάτων από μέλισσες.
Θεραπεία για τσιμπήματα
Αν ένας μελισσοκόμος έχει σοβαρή αντίδραση σε τσιμπήματα με συμπτώματα του βαθμού πόνουκαι πρήξιμο, μπορεί να επιλέξει να λάβει φαρμακευτική αγωγή πριν πάει για το μελισσοκομείο. Αντιισταμινικά είναι τα δισκία πουπρέπει να ληφθούν πρώτα όμως πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό. Μόνο ο ΓΙΑΤΡΟΣμπορεί να συμβουλεύσει σχετικά με τις πιθανές αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα που έχουν ήδη ληφθεί.
Εάν ένας μελισσοκόμος είναι πιθανό να έχει πολύ σοβαρές αντιδράσεις σε τσιμπήματα, μπορεί να έχει συνταγογραφήσει απ΄τον γιατρό του ( ο οποίος θα του δώσει και τις οδηγίες και συμβουλές) ένα στυλό έγχυσης αδρεναλίνης και να το μεταφέρει, για περίπτωση έκτακτης ανάγκης, . Μόνο ο μελισσοκόμος ή έναςεκπαιδευμένος συνάδελφός του που του έχει δώσει εκ των προτέρων άδεια μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτή την ένεση.

Τσίμπημα μέλισσας - αναφυλακτικό σοκ.

Εάν ένα άτομο έχει τσιμπηθεί και δείχνει κάποια αγωνία, είναι σημαντικό να ακολουθήσετε μερικές βασικές οδηγίες. Τσίμπημα μέλισσας που θα επιφέρει σοκ αναφυλαξίας ** είναι σπάνια και δεν μπορείτε ποτέ να το δείτε, αλλά αν ξέρετε τι να κάνετε, μπορείτε να αντιδράσετε γρήγορα και ήρεμα για να βοηθήσετε σε δεδομένη στιγμή.
.

Τι να κάνετε

1. Μετακινήστε το πρόσωπο μακριά από τις κυψέλες.
2. Ξύστε έξω το κεντρί όσο το δυνατόν γρηγορότερα, προκειμένου να σταματήσουν κάθε περαιτέρω έγχυση του δηλητηρίου.
3. Βάλτε το άτομο να καθίσει και ενθαρρύνετε το να παραμείνει ήρεμος.
4. Ελέγξτε εάν υπάρχουν ενδείξεις δυσκολίας στην αναπνοή, τάση λιποθυμίας ή γενική αντίδραση στην τσίμπημα: -
* Ζητήστε από το άτομο αυτό αν είναι σε φυσιολογική κατάσταση αν έχει καμία φαρμακευτική αγωγή που του παρείχε ο ιατρός του. Αν ναι, τότε ο ίδιος παίρνει την φαρμακευτική του αγωγή.
* Τοποθετήστε το πρόσωπο (βλ. παρακάτω) και



* Ταυτόχρονα, αν είναι δυνατόν, ζητήστε από κάποιον να τηλεφωνήσει για ένα ασθενοφόρο:Δώστε τη διεύθυνση του σπιτιού ή του μελισσοκομείο ή και το στίγμα του σημείου εάν είναι γνωστά , ενημερώνοντας ότι υπάρχειαντίδραση από τσίμπημα μέλισσας. Αυτό θα βοηθήσει να προετοιμαστεί ανάλογα η ομάδα του ασθενοφόρου.

Για τη θέση του ατόμου.

Συνειδητοποιημένο άτομο

* Χαλαρώστε τα ρούχα του στη μέση και το λαιμό.
Καθίστε τον στο έδαφος, να ακουμπάει σε κάποιο τοίχο, δέντρο ή στην πλευρά ενός αυτοκινήτου.
* Κάντε το άτομο να είναι όσο πιο δυνατόν άνετα για να βοηθηθεί στην αναπνοή του. (Βλ. εικόνα).
* Το άτομο μπορεί να έχει δυσκολία στην αναπνοή, αίσθημα αδιαθεσίας ή αίσθημα λιποθυμίας και μπορεί να είναι πολύ φοβισμένoςοπότε μείνετε με το πρόσωπο, μιλήστε ήσυχα και να τον ενθαρρύνετε να αναπνέει τακτικά με βαθιές αναπνοές.
Αναίσθητο πρόσωπο.
Αν το άτομο χάσει τις αισθήσεις του, χαλαρώστε τα στενά ρούχα και βάλτε αυτόν σε θέση ανάνηψης (βλ. εικόνα) .



* Γείρετε το κεφάλι προς τα πίσω για να είναι ανοικτοί οιαεραγωγοί.
* Βάλτε το ένα χέρι πίσω και το άλλο για προσκέφαλο. (βλ.φωτ)
* Ελέγξτε την αναπνοή.
* Βεβαιωθείτε ότι έχει σφυγμό στην πλευρά του λαιμού.
* Εάν υπάρχει ένα άλλο πρόσωπο, να καλέσει ασθενοφόρο και τον πλησιέστερο ιατρό.
* Μην προσπαθήσετε να δώσετε στο πρόσωπο κάποιο τρόφιμο ή ποτό.
Αν σταματήσει η καρδιά του ατόμου ή η αναπνοή του σταματά, θα πρέπει να γίνει ανάνηψης με τεχνική αναπνοή , από κάποιο εκπαιδευμένο άτομο.
Θυμηθείτε αναφυλακτικό σοκ** είναι πολύ σπάνιο, αλλά μερικές φορές συμβαίνει, η πολύ γρήγορη και η ήρεμη διαδικασία είναι απαραίτητη.

Πρακτικές Εισηγήσεις

Δημοσιεύατε αυτές τις οδηγίες στο μελισσοκομείο σας σε περίοπτη θέση. Συμπεριλάβετε τη διεύθυνση, ταχυδρομικός κώδικας του μελισσοκομείου, συντεταγμένες και ο αριθμός τηλεφώνου, αν υπάρχει. Επίσης, δώστε οδηγίες για το πλησιέστερο τηλέφωνο.
* Καταγράψτε τις πληροφορίες σχετικά με τη θέση του μελισσοκομείου και βάλτε μια τηλεκάρτασε μια "θήκη πλαστική» δίπλα στις οδηγίες χρήσεως. Ο συνάνθρωπός μας που θα αναληφθεί το γεγονός, θα αρπάξει αυτή την κάρτα και θα τρέξει στο πλησιέστερο τηλέφωνο για να ενημερώσει την υπηρεσία ασθενοφόρων.
* Αν είναι δυνατόν, πάρτε ένα κινητό τηλέφωνο στο μελισσοκομείο, ώστε να βοηθήσουν και να μπορούν να καλέσουν σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

** Αναφυλακτικό shockΟφείλεται στην επαφή ενός προηγουμένως ευαισθητοποιημένου ασθενούς με ένα αλλεργιογόνο (π.χ. δήγμα εντόμου). Η κλινική εικόνα μπορεί να εξελιχθεί ταχύτατα. Εμφανίζεται υπόταση και ταχυκαρδία, και τα άκρα είναι θερμά. Παράλληλα, είναι δυνατόν να παρατηρηθεί αλλεργικό εξάνθημα και δύσπνοια, λόγω οιδήματος του λάρυγγα. Η κορτιζόνη και τα αντιισταμινικά βοηθούν αλλά απαιτούν πάνω από ώρα για να δράσουν. Για το αναφυλακτικό shock που εκδηλώνεται ταχύτατα με υπόταση και δύσπνοια φάρμακο εκλογής είναι η αδρεναλίνη η οποία χορηγείται υποδορίως. Πολλοί ατοπικοί ασθενείς (δηλαδή ασθενείς με προδιάθεση για την εμφάνιση αλλεργικών αντιδράσεων) που ζουν σε απομεμακρυσμένες περιοχές είναι μονίμως εφοδιασμένοι με προγεμισμένη σύριγγα για την αυτόματη υποδόρια έγχυσης αδρεναλίνης με το πάτημα ενός κουμπιού, αν παραστεί ανάγκη.

Το παρόν δεν προορίζεται για να προσφέρει ιατρική βοήθεια σε κάθε άτομο. Αν πιστεύετε ότι το περιεχόμενο αυτής της ανάρτησης έχει κάποια σχέση με εσάς, θα πρέπει να ζητήσετε ειδική ιατρική συμβουλή από το γιατρό σας.

pigi:http://beebbc.blogspot.com/2011/01/blog-post_23.html

Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Marchalina hellenica


Αναδημοσίευση από το αρχείο της www.melinet.gr





Marchalina hellenica ( Coccoidea: Margarodidae)
Γενικά
Το σημαντικότερο μελιτογόνο έντομο για την ελληνική Μελισσοκομία είναι το Marchalina hellenica, κν. «εργάτης», από τις μελιτώδεις εκκρίσεις του οποίου παράγεται το γνωστό «πευκόμελο».
Η παρουσία του εντόμου έχει αναφερθεί μόνο σε χώρες της λεκάνης της Μεσογείουκαι συγκεκριμένα στην Ελλάδα, στην Τουρκία και την Ν. Ιταλία. Παρασιτεί στα είδη Pinus brutia (τραχεία),Pinus halepensis (χαλέπιος), Pinus silvestrisPinus pine, ενώ μία μόνο αναφορά παρασιτισμού στο είδος Pinus nigra υπάρχει του Καϊλίδη (1965). Η παρουσία του εντόμου στα πευκοδάση της Ελλάδας χρονολογείται τουλάχιστον από τον 18ο αιώνα. Άλλωστε για πρώτη φορά περιγράφηκε και κατατάχθηκε από τον Γεννάδιο το 1883 (Gennadius, 1883) με χαρακτηριστικό όνομα γένους ‘hellenica’. To1914 η γαλλίδα φυσιοδίφης Viala το εντόπισε στο δάσος του Τατοΐου αναφέροντας «σε συγκεκριμένες χρονιές τα κλαδιά των δέντρων ήταν καλυμμένα με τη βαμβακάδα του εντόμου, σαν να ήταν καλυμμένα με ένα παλτό χιονιού» (Vayssiθre, 1296).Μια πιο πλήρη περιγραφή στη συνέχεια έδωσε ο Morrison (1928) 
Βιολογικός κύκλος
Στοιχεία της βιολογίας αναφέρονται κυρίως από τον Νικολόπουλο (1964, 1965), ενώ οι αναφορές στο έντομο στη διεθνή βιβλιογραφία είναι εξαιρετικά περιορισμένες (Marotta& Priore, 1992, Fimiani & Solino, 1994, Priore et al।, 1997, Santas, 1983)। 
Όλοι οι προαναφερόμενοι ερευνητές δίνουν γενικά στοιχεία για τον βιολογικό κύκλοτου M. hellenica, αντιμετωπίζοντάς το απλώς ως ένα έντομο, σε κάποιες περιπτώσεις επιζήμιο (Fimiani & Solino, 1994), σε άλλες σημαντικό για την παραγωγή μελιού(Santas, 1983).
Μία νεώτερη έρευνα ξεκίνησε το 2001 από την υπογράφουσα, σε συνεργασία με το Εργ Μελισσοκομίας – Σηροτροφίας της Γεωπονικής Σχολής του ΑΠΘ με στόχο τη συγκέντρωση νέων στοιχείων για τη βιοοικολογία του M. hellenica, τα οποία θαμπορέσουν να στηρίξουν ένα μοντέλο πρόγνωσης των μελιτοεκκρίσεων του εντόμου.
Άρα στην παρούσα μελέτη το M. hellenica αντιμετωπίζεται ως το κυριότερο μελιτογόνο έντομο της πεύκης, με μεγάλη οικονομική αξία για την ΕλληνικήΜελισσοκομία
Η περιοχή παρατήρησης κατά τα πρώτα 3 χρόνια ήταν το δάσος του Σειχ-Σου στηΘεσσαλονίκη. Κάποια στοιχεία που έχει δώσει παραθέτονται παρακάτω:
Η εμφάνιση των ακμαίων θήλεων Marchalina hellenica που αναζητούν θέση ωοτοκίας, διαφοροποιείται από χρονιά σε χρονιά, ενώ φαίνεται να επηρεάζεται κυρίως από τις κλιματολογικές συνθήκες που θα επικρατήσουν ιδιαίτερα κατά τον Φεβρουάριο. Έτσι η εμφάνιση των ακμαίων μπορεί να γίνει μετά τις 20 Μαρτίου ή μπορεί να καθυστερήσει ακόμη και 1 μήνα, μετά τις 20 Απριλίου.Ένα ποσοστό 21,4 % των εντόμων παραμένουν και ωοτοκούν στην ίδια θέση όπου τρέφονταν. Το ακμαίο θήλυ δεν διαθέτει στοματικά μόρια και επομένως δεν μπορεί να τραφεί. Μετά την επιλογή της θέσης ωοτοκίας το έντομο εκκρίνει πυκνή «βαμβακάδα» που καλύπτει όλο το σώμα του. Η «βαμβακάδα» αυτή είναι ιδιαίτερη πυκνή στο πίσω μέρος του σώματός του δημιουργώντας εκεί ένα «σάκο».Μέσα σ’ αυτόν τον «σάκο» το θήλυ αποθέτει τα ωά του. 
Η περίοδος ωοτοκίας - στο εργαστήριο - φτάνει τις 17 ημέρες (Μ.Ο. 14,35 ημέρες),αν και το M. hellenica αποθέτει το 67,7% των ωών κατά τις 5 πρώτες ημέρεςωοτοκίας.Ο συνολικός αριθμός ωών που αποθέτονται μπορεί να φτάσει τα 400, ΜΟ 222.Στον ύπαιθρο ο αριθμός ωών/βαμβακάδα που καταμετρήθηκε ήταν κατά Μ.Ο. 184.Υπάρχει γραμμική συσχέτιση μεταξύ βάρους σώματος του ακμαίου και συνολικού αριθμού ωών που ωοτοκεί (R: 95,32)Η διάρκεια ζωής του ωοτοκούντος Marchalina hellenica είναι κατά Μ.Ο. 30,66ημέρες.
Στον ύπαιθρο κατά την περίοδο 9 Μαΐου –14 Ιουνίου (ένα μήνα) παρουσιάζεται συνύπαρξη του ωοτοκούντος εντόμου, των ωών και των εμφανιζόμενων νυμφών1ου σταδίου.Οι νύμφες 1ου σταδίου εμφανίζονται στα κλαδιά του δέντρου κατά το 1οδεκαήμερο του Μαΐου, έχουν μέγεθος 965,75 μm μήκος και 422,54 μm πλάτος και φέρουν κεραίες με 6 άρθρα . Μετακινούνται με ευκολία στα κλαδιά του δέντρου ψάχνοντας θέση προσήλωσης Συνήθως εγκαθίστανται σε προστατευμένες θέσεις,όπως ανασηκώματα του φλοιού ή έλκη του κορμού.Στη θέση προσήλωσης η νύμφη τουMarchalina hellenica διατρυπά με το ρύγχος της τον κορμό τουδέντρου και αρχίσει να τρέφεται απομυζώντας τους χυμούς του. Καθ’ όσον διάστημα η νύμφη είναι προσηλωμένη και τρέφεται παράγει μελιτώδεις εκκρίσεις.Η ποσότητα αυτών εξαρτάται από το μέγεθος του σώματος του εντόμου, ενώ επηρεάζεται από τις κλιματολογικές συνθήκες. 
Η πρώτη περίοδος μελιτοέκκρισης (1ο βάρεμα) με μελισσοκομικό ενδιαφέρονμπορεί να ξεκινήσει κατά το 2ο δεκαήμερο του Αυγούστου, αλλά συνήθως αυτό γίνεται προς το τέλος Αυγούστου Η ποσότητά του παραγόμενου μελιτώματος αυξάνει καθώς αυξάνει και το μέγεθος του εντόμου.Το έντομο δεν παράγει μελίτωμα κατά τη διάρκεια της έκδυσης, καθώς όμως δεν μπαίνουν όλα τα έντομα που παρασιτούν σε ένα δέντρο ταυτόχρονα στη φάση έκδυσης αλλά σταδιακά, ο μελισσοκόμος αντιλαμβάνεται μάλλον μια μείωση στο ρυθμό συλλογής μελιτώματος από τα μελίσσια και όχι διακοπή. 
Η 1η έκδυση της νύμφης του «εργάτη» γίνεται συνήθως κατά το 2οδεκαήμερο Σεπτεμβρίου, οπότε το έντομο μεταμορφώνεται σε νύμφη 2ου σταδίου, και διαρκεί περίπου 10 ημέρες. Έτσι η 2 ηπερίοδος μελιτοέκκρισης (2ο βάρεμα) ουσιαστινά ξεκινά κατά το 2οδεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου। Καθώς το έντομο είναι μεγαλύτερο σε μέγεθος και τρέφεται πιο έντονα η μελιτοέκκριση είναι πιο έντονη και δίνει τη δυνατότητα στις μέλισσες να αποθηκεύσουν μεγάλες ποσότητες μελιού. Η περίοδος αυτή μελιτοέκκρισης μπορεί να διαρκέσει από 2 έως 6 εβδομάδες , εξαρτώμενη από τις κλιματολογικές συνθήκες. Η 2 η έκδυση τουMarchalina hellenica συνήθως ξεκινά κατά το 1ο δεκαήμερο του Νοεμβρίου,οπότε το έντομο μεταμορφώνεται σε νύμφη τρίτου σταδίου.Τότε είναι που οιμελισσοκόμοι απομακρύνουν τα μελίσσια του από τα πευκοδάση, καθώς και οι κλιματολογικές συνθήκες από εκεί και πέρα δεν ευνοούν την συλλογή και αποθήκευση μελιού. ΤοMarchalina hellenica θα διαχειμάσει στα πεύκα ως νύμφη 3ουσταδίου, παράγοντας μικρές ποσότητες μελιτώματος καθ’ όλη τη διάρκεια του χειμώνα. Η ποσότητα του παραγόμενου μελιτώματος θα αυξηθεί και πάλι κατά την άνοιξη (ανοιξιάτικο βάρεμα) και συγκεκριμένα κατά τα τέλη Φεβρουαρίου - αρχές Μαρτίου.Οι μελισσοκόμοι μεταφέρουν και πάλι τα μελίσσια τους στα πευκοδάση για να εκμεταλλευτούν την ανοιξιάτικη μελιτοφορία του πεύκου η οποία ενίοτε,εξαρτώμενη από τις κλιματολογικές συνθήκες και τη δυναμικότητα των μελισσιών,μπορεί να οδηγήσει σε μία καλή παραγωγή «ανοιξιάτικου» πευκόμελου.
Η έρευνα συνεχίζεται έως σήμερα συμπληρώνοντας τις γνώσεις μας τη φαινολογία του M. hellenica. Μάλιστα κατά το 2004 ξεκίνησε η συγκριτική μελέτη στοιχείων της βιοοικολογίας του εντόμου σε 5 κύριες μελισσοκομικές περιοχές της Ελλάδας, στην Θεσσαλονίκη, Αττική, Κασσάνδρα Χαλκιδικής, Κ. Εύβοια και Κρήτη.
Η συγκριτική αυτή μελέτη θα μας δώσει στοιχεία για την επίδραση ή μη των βιοτικών(ποσοστό παρασιτισμού του M. hellenica) και αβιοτικών (κλιματολογικοί παράγοντες)στην ανάπτυξη του πληθυσμού του M. hellenica σε μία περιοχή και κατ’ επέκταση στην παραγωγή μελιτωδών εκκρίσεων. 
Το καινούργιο στοιχείο αυτής της φάσης μελέτης είναι η καταγραφή της πληθυσμιακής πυκνότητας του εντόμου στις προς μελέτη περιοχές. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται είναι αυτή του Brόning (1967).- Τα στοιχεία λοιπόν του 2005 δείχνουν μία σαφή διαφοροποίηση στην πληθυσμιακή πυκνότητα του εντόμου στις παραπάνω περιοχές, αναδεικνύοντας κατ’ αρχήν το γεγονός ότι δεν έχει η Αττική στατιστικά μεγαλύτερους πληθυσμούς από τη Θεσσαλονίκη και κατά δεύτερο την ανάκαμψη του πληθυσμού στην Κρήτη και την Εύβοια . 
Η συνέχιση της καταγραφής της πληθυσμιακής πυκνότητας του M. hellenica θα μας δώσει τη διακύμανση αυτού κατά τη διάρκεια του έτους, καθώς και τους παράγοντες που την επηρεάζουν 
Δυνατότητα πρόβλεψης της μελιτοέκκρισης του M . hellenica
Κατά τη διάρκεια της κύριας περιόδου παραγωγής μελιτώματος, Σεπτέμβριο - Οκτώβριο μεγάλος αριθμός μελισσιών μεταφέρονται από τους μελισσοκόμους στα πευκοδάση της Ελλάδας. Η πυκνότητα των κυψελών ιδιαίτερα σε περιοχές όπως η Θάσος ή η Χαλκιδική είναι πολύ υψηλή, φτάνοντας τις 225 κυψέλες ανά χλμ2(Ξυδιάς, 1975).
Στο παρελθόν, η παραγωγή μελιτώματος από το Μ. hellenicaθεωρείτο σταθερή κάθέ έτος, έτσι ώστε η μεταφορά των κυψελών στα πευκοδάση να αποτελεί μία σίγουρη πηγή μελιού και κατ’ επέκταση εισοδήματος για τους μελισσοκόμους. Εντούτοις, οι μελισσοκόμοι παρατηρούν μια μείωση στην ποσότητα του συλλεγόμενου μελιού τα τελευταία χρόνια, σε μερικές περιοχές τουλάχιστον, η οποία προκαλεί μεγάλη ανησυχία. 
Ενώ αυτή η κατάσταση δεν είναι πραγματικά νέα (υπάρχουν εκθέσεις των έντονων διακυμάνσεων της ποσότητας μελιού που παράγεται στα πευκοδάση και στο παρελθόν,Καϊλίδης, 1965), οι λόγοι για αυτές τις διακυμάνσεις είναι άγνωστοι και καμία έρευνα δενέχει γίνει σχετικά με το συγχρονισμό και την ποσότητα του μελιτώματος σε σχέση με τη βιολογία του εντόμου. 
Αναδεικνύεται πλέον μονόδρομος η ανάπτυξη ενός μοντέλου μέσω του οποίου έγκαιρα θα μπορεί να γίνεται πρόγνωση της έντασης της μελιτοέκκρισης μιας περιοχής, καθώς και της απόδοσης αυτής σε μέλι. Για να γίνει αυτό είναι απαραίτητη η μελέτη της δυναμικής των πληθυσμών και της εποχιακής συμπεριφοράς του Μ. hellenica, καθώς και των παραγόντων που επηρεάζουν την παραγωγή μελιτώματος
Προς αυτή την κατεύθυνση η παραπάνω μελέτη έχει δώσει τρία βασικά στοιχεία, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βάση για μελλοντικές έρευνες:
Α.Tο Μ. hellenica, πριν από κάθε έκδυση, περνάει μία φάση προ-έκδυσης, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αυτή η φάση σηματοδοτεί την λήξη της συγκεκριμένης περιόδου μελιτοέκκρισης και διαρκεί περίπου 48 ώρες. Η δειγματοληψία κλαδιών και η εξέταση επομένως των πληθυσμού του εντόμου, σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές,μπορεί να μας δώσει στοιχεία, με ακρίβεια 1 ή 2 ημερών, για το χρόνο κατά το οποίο οι μελισσοκόμοι θα αρχίσουν να αντιλαμβάνονται τη μείωση της μελιτοέκκρισης σε κάθε περιοχή.
Β. Υπάρχουν δύο κύριες περίοδοι στις οποίες οι μέλισσες εκμεταλλεύονται τις μελιτώδεις εκκρίσεις του Μ. hellenica, το φθινόπωρο, Σεπτέμβριος - Οκτώβριος , και την άνοιξη,Μάρτιος-Απρίλιος. Ιδιαίτερα λοιπόν σ’ αυτές τις περιόδους μας ενδιαφέρει ο χρόνος κατά τον οποίο η μελιτοέκκριση θα παρουσιάσει κάμψη. Κατά την περίοδο του φθινοπώρου το έντομο υπόκειται σε δύο εκδύσεις, νύμφη 1 ου σταδίου νύμφη 2ου σταδίου και νύμφη 2ουσταδίου νύμφη 3ου σταδίου, ενώ όπως έχει ήδη αναφερθεί κατά την άνοιξη έχουμε την τελευταία έκδυση και την εμφάνιση του ακμαίου. Καθώς ο χρόνος της έκδυσης μπορεί να παραλλάσσει από χρονιά σε χρονιά, ακόμη και για ένα διάστημα 20 - 25 ημερών,διάστημα σημαντικό ως προς την συνολική συλλεγόμενη ποσότητα μελιού, είναι σημαντικό να μπορεί να προβλεφθεί. Προς αυτή την κατεύθυνση απαιτείται η συλλογή στοιχείων τουλάχιστον για 5 κατά σειρά έτη και η επεξεργασία αυτών των στοιχείων σε συνδυασμό με του άλλους βιοτικούς και αβιοτικούςπαράγοντες (παρασιτισμός, θερμοκρασία, υγρασία), που επηρεάζουν τον βιολογικό κύκλο του εντόμου. Μόνο έτσι οι μελισσοκόμοι θα μπορέσουν να προγραμματίσουν τις μεταφορές τους.
Γ. Είναι ενδιαφέρον να επισημανθεί ότι η καθυστερημένη εμφάνιση του ενήλικουΜ.hellenica στα δέντρα το 2003 φάνηκε ότι επηρεάζει μόνο την περίοδο ωοτοκίας τουεντόμου, η οποία μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ ενός και δύο μηνών, και τη διάρκεια ζωήςτου (από περίπου 30 ημέρες το 2002 σε 14-22 ημέρες το 2003), ενώ καμία σημαντικήδιαφορά δεν παρουσιάστηκε στην αναπαραγωγική ικανότητα του εντόμου (συνολικόςαριθμός ωών / θήλυ κατά μέσο όρο το 2002, 222 και το 2003, 258), ούτε και την ημερομηνία της εμφάνισης της νέας γενεάς, και προσήλωσης των 1 ου σταδίου νυμφώνστις νέες θέσεις διατροφής..
Η πρακτική της πρόγνωσης των μελιτοεκκρίσεων φυσικά δεν είναι καινούργια। Υπάρχουν ώρες στις οποίες η έρευνα για την στοιχειοθέτηση ενός μοντέλου πρόγνωσης έχει γίνει πριν από δεκαετίες και ήδη έχει θεσμοθετηθεί και λειτουργεί δίκτυο ενημέρωσης του μελισσοκόμου.Οι πληροφορίες που ο μελισσοκόμος παίρνει είναι σχετικά με τις τοποθεσίες οι οποίες αναμένεται να δώσουν μία καλή παραγωγή μελιού, καθώς και το χρόνο που αναμένεται η μελιτοέκκριση να ξεκινήσει (Liebig, 1999, Pechhaker, 1988). 
Στις χώρες αυτές, Αυστρία, Γερμανία, Σλοβενία, η ετήσια παραγωγή μελιού εξαρτάταιαπόλυτα από τις μελιτώδεις εκκρίσεις εντόμων, όπως τοPhysokermes picea και Physokermes hemicryphus, και ως εκ τούτου με τη σύμπραξη της πολιτείας, των ερευνητών και των μελισσοκόμων, η μελέτη της βιοοικολογίας των μελιτογόνων εντόμων, καθώς και των παραμέτρων που επιδρούν στο σύστημα, φυτό –
ξενιστή και μελιτογόνο έντομο, οδηγεί κάθε χρόνο και σε καινούργια στοιχεία, που βελτιστοποιούν το μοντέλο πρόγνωσης και ενημέρωσης των μελισσοκόμων. 
Η επίδραση που ασκεί μία τέτοια δυνατότητα στη Μελισσοκομία της χώρας είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς :έχει ως αποτέλεσμα την καλύτερη αξιοποίηση των μελιτωδών εκκρίσεων ανά περιοχή, με την έγκαιρη μεταφορά μελισσοσμηνών σ’ αυτήν, αλλά ταυτόχρονα και την έγκαιρη απομάκρυνση αυτών από την περιοχή δίνει τη δυνατότητα του συγκριτικού προσδιορισμού της αποδοτικότητας του φυτού-ξενιστή σε συνάρτηση με τον περιοχή, το υψόμετρο, τους υδάτινους πόρους,τις γειτονικές χρήσεις και τα λοιπά ειδικά χαρακτηριστικά κάθε επί μέρους έκτασης δίνει τη δυνατότητα απεικόνισης των περιοχών μελισσοκομικού ενδιαφέροντος σε εποπτικούς χάρτες, που μπορούν να αποτελέσουν ένα εύχρηστο εργαλείο στα χέρια των ενδιαφερόμενων ή νέων μελισσοκόμων και το κυριότερο συμβάλει στον έλεγχο του κόστους παραγωγής του μελιού, για ένα μεγάλο μέρος των μελισσοκόμων, που εκμεταλλεύονται τις μελιτώδεις εκκρίσεις των εντόμων για τη συλλογή μελιού, μέσω του εξορθολογισμού των μετακινήσεων των μελισσοσμηνών. 
Επίδραση του παρασιτισμού του M . hellenica στο πεύκο - ξενιστή
Η επίδραση του παρασιτισμού του Marchalina hellenica στο πεύκο – ξενιστή δεν έχει μελετηθεί।Προφανώς στα τουλάχιστον 200 χρόνια συμβίωσης του εντόμου με το δέντρο, δεν είχαν παρατηρηθεί προβλήματα μερικής ή ολικής νέκρωσης δέντρων।Μάλιστα υπάρχουν αναφορές, όχι αποτελέσματα έρευνας, αλλά αναφορές(Αβτζής,1985, Gόrkan, 1989) ότι ο παρασιτισμός δεν επηρεάζει αρνητικά την υγεία του πεύκου, ενώ μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχαν αντίστοιχα και αναφορές για αρνητική επίδραση. Μόνο την τελευταία πενταετία άρχισαν να πληθαίνουν οι αναφορές ότι ο παρασιτισμός από το M. hellenica ‘σκοτώνει’ τα πεύκα.Βέβαια παραμένουμε στο επίπεδο των αναφορών, καθώς αυτές οι απόψεις σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζονται από επιστημονικά ευρήματα. 
Πράγματι υπάρχουν άλλα είδη εντόμων, που ανήκουν μάλιστα στην ίδια οικογένεια μετο M. hellenica, στα Margarodidae, όπως τοIcherya purhasi και Matsucoccus feytaudiτα οποία έχουν προκαλέσει εκτεταμένα προβλήματα στα φυτά που παρασιτούν,γεγονός που πιστοποιείται από επιστημονικά ευρήματα।Με ποιους τρόπους αλήθεια ένα κοκκοειδές μπορεί να βλάψει το φυτό ξενιστή।Με άμεσους και έμμεσους।Στους άμεσους αναφέρονται η επίδραση στη φωτοσυνθετική ικανότητα του φυτού, στην ικανότητα αξιοποίησης των αποθεμάτων νερού και θρεπτικών συστατικών ή έμμεσα στην επίδραση της ανάπτυξης του φυτού με την μείωση της βιομάζας του (νέκρωση κλαδιών και απώλεια φύλλων), ή με την ανάπτυξη μυκήτων ή άλλων παθογόνων οργανισμών.Όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση τοM. hellenica δεν εγκαθίσταται στα φύλλα, άρα δεν υπάρχει άμεση επίδραση στη φωτοσυνθετική ικανότητα του φυτού, ο ανταγωνισμός για τα αποθέματα νερού έχει μελετηθεί για άλλα κοκκοειδή και δεν θεωρείται σημαντική (Vranjik & Gullan, 1990), το ίδιο και για τα θρεπτικά συστατικά(Schaffer & Mason, 1990).
Επομένως για να διερευνηθεί η επίδραση του παρασιτισμού του M. hellenica στο πεύκο θα πρέπει να μελετηθούν οι έμμεσες συνέπειες αυτού। Προς αυτή την κατεύθυνση και ύστερα από πρόσκληση της Γεν। Διεύθυνσης Δασών στις 25/11/2004 αποφασίστηκε η οργάνωση ενός ερευνητικού προγράμματος, με τη συμμετοχή ερευνητών όλων τωνσυναφών ερευνητικών πεδίων, εντομολόγων, δασολόγων, φυτοπαθολόγων, και με επιστημονικό υπεύθυνο και συντονιστή τον κο Αβτζή, Δασολόγο, ο οποίος άλλωστε έχει και στο παρελθόν ασχοληθεί με το θέμα.Στόχος του προγράμματος θα ήταν η διερεύνηση της επίδρασης του παρασιτισμού του M. hellenica στο πεύκο – ξενιστή।Δυστυχώς αν και το πρόγραμμα ολοκληρωμένο κατατέθηκε στο Υπ.Γεωργικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, ποτέ δεν εγκρίθηκε και έτσι ακόμη και σήμερα κανείς δεν μπορεί με σοβαρότητα να υποστηρίξει την επικινδυνότητα του M. hellenica.Άλλωστε η επίδραση του παρασιτισμού του M. hellenica στο δέντρο αποτελεί σύνθετο φαινόμενο, όπως άλλωστε και η σχέση του με τον ξενιστή του. 
Ο Saakyan-Baranova (1964) αναφέρεται στον συγχρονισμό που αναπτύσσεται μεταξύτης ανάπτυξης του φυτού κατά τη διάρκεια του έτους και του βιολογικού κύκλου του παρασίτου, ενώ οι Blumberg & Swirski (1977) αποδεικνύουν την επίδραση της ποιότητας - υγείας και του είδους του ξενιστή στην φαινολογία του παρασίτου।Αντίστοιχα οι Marotta & Tranfaglia (1997) αναφέρονται στο ιδιαίτερα ενδιαφέρον φαινόμενο της φαινο-ανοσίας (phenol-immunity), το οποία πολλές φορές υποτιμάται κατά την μελέτη της σχέσης των Coccoidea με τον ξενιστή, ενώ μπορεί να επηρεάσει την αναπαραγωγική ικανότητα του εντόμου, και την ανάπτυξη του πληθυσμού του στο δέντρο. Σύμφωνα με το ‘σύνδρομο’ της φαινο-ανοσίας η ανθεκτικότητα του ξενιστή στην προσβολή από το παράσιτο μπορεί να διαφοροποιείται από περιοχή σε περιοχή,κατά τόπους στην ίδια περιοχή ή και από δέντρο σε δέντρο της ίδιας περιοχής(Flanders, 1970).Μπορεί επίσης η διαφοροποίηση αυτή να είναι μόνιμη ή περιοδική,με την μόνιμη να ελέγχεται γενετικά, ενώ η περιοδική να σχετίζεται με μη ευνοϊκές περιβαλλοντικές συνθήκες για το φυτό ξενιστή, κλιματολογικές συνθήκες, σύσταση εδάφους κ.α. (Smirnoff & Valero, 1975). 
Στην περίπτωση του παρασιτισμού του M. hellenica στο Pinus halepensis και Pinusbrutia στην Ελλάδα είναι γεγονός ότι είναι σύνηθες το φαινόμενο να παρουσιάζονται δέντρα προσβεβλημένα και μη στην ίδια περιοχή, όπως και υπάρχουν ολόκληρες περιοχές στα πεύκα των οποίων τα M. hellenica δεν εγκαθίστανται। Ταυτόχρονα όμως,και αυτό ίσως είναι το πιο σοβαρό, παρατηρήθηκε - σε διάστημα μόλις 4 χρόνων – η κατάρρευση του πληθυσμού του M. hellenica σε εκτεταμένες περιοχές της Εύβοιας συγκεκριμένα και της Κρήτης και η εκ νέου ανάκαμψή του. 
Η πληθυσμιακή πυκνότητα του M. hellenica στην Κ. Εύβοια και στην Κ. Κρήτη κατάτον μήνα Ιούλιο ήταν 0,44 και 0,09 έντομα/cm2αντίστοιχα, ενώ τον ίδιο μήνα του 2005 ήταν 1,07 και 2,01 έντομα/cm२. Παρατηρούμε δηλαδή μία τεράστια διαφορά μέσα σε πολύ λίγο χρόνο. 
Εν. κατακλείδι η σχέση του M. hellenica με το πεύκο είναι πολύπλοκη και συνισταμένη πολλών παραμέτρων. Για να μπορούμε να ελέγχουμε την πληθυσμιακή ανάπτυξή του και για να μπορεί να βρεθεί μέθοδος αντιμετώπισης ενδεχόμενων εξάρσεων, θα πρέπει να γνωρίσουμε αυτή τη σχέση και τους παράγοντες που την επηρεάζουν . Μέχρι να γίνει αυτό καμία σοβαρότητα δεν έχουν αφορισμοί όπως «το M. hellenica θανατώνει τα πεύκα» ή ότι «οι πληθυσμοί του M. hellenica αυξήθηκαν δραματικά τα τελευταία χρόνια με ανθρώπινη επέμβαση και αυτό απέβη μοιραίο για το δέντρο». 
Και φυσικά επεμβάσεις με ψεκασμούς στα δέντρα, όπως πρόσφατα αποφασίστηκε από το Υπ. Γεωργικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, θυμίζουν το γιατρό που κόβει το μέλος που νοσεί και μετά ψάχνει τα αίτια της ασθένειας.
Της 
∆ρ. Σοφίας Γούναρη
Ερευνήτρια Γ΄
Ινστιτούτο Κτηνιατρικών Ερευνών Αθηνών-ΕΘΙΑΓΕ

ΠΗΓΗ:www.melinet.gr 

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Η Βαρρόα και η καταπολέμιση της



Η Βαρρόα πείρε το όνομα της από τον Marcus Terentius Varro πρωτοεμφανίστηκε κάπου στην Σιγκαπούρη το 1951 και έφτασε στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του 1970.

Με την εμφάνιση της η βαρρόα εξαφάνισε σχεδόν το σύνολο της τότε μελισσοκομίας στην Ελλάδα αφού ουδείς γνώριζε το νέο εχθρό που στην αρχή την παρομοίαζαν ως το( μικρό καβούρι), φυσικά τότε χάθηκαν στο σύνολο τους και οι πολλές αυτόχθονες φυλές μελισσών που υπήρχαν ανά την Ελλάδα άλλα και τα άγρια μελίσσια που υπήρχαν πάντα έως τότε σε κουφάλες δέντρων και σε βράχους.

Το ακάρι αυτό πολλαπλασιάζεται και αναπτύσσεται αποκλειστικά στα κλειστά κελιά του γόνου, δείχνοντας προτίμηση στα κηφηνοκελιά, όπου μπορεί και γεννά περισσότερα αυγά (έως και 7), από τα οποία τελειοποιούνται ακόμη και τα μισά.

Ο λόγος της προτίμησης είναι ότι τα κηφηνοκελιά είναι μεγαλύτερα και μένουν κλειστά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα να διατηρείται περισσότερο το ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξη της βαρρόα. 

Μέσα στα κελιά θα γίνει και η σύζευξη με τη βοήθεια του μοναδικού αρσενικού που υπάρχει και που πεθαίνει αμέσως μετά.

Ο παρασιτισμός που ήδη υπάρχει μέσα στο κελί συνεχίζεται καθώς η βαρρόα προσκολλάται πάνω στο σώμα των ακμαίων μελισσών και τρέφεται με την αιμολέμφο.

Μερικοί τρόποι καταπολέμησης είναι οι… Εφαρμογή με σκόνη θυμόλης [5-methyl-2(1-methyl-ethyl)phenol].
Σε κάθε πλαίσιο σκονίζουμε 0,5gr θυμόλης αργά το φθινόπωρο. Τέσσερις εφαρμογές με μεσοδιάστημα δύο ημερών έφερε δραστική μείωση του πληθυσμού των ακάρεων. Ο ρυθμός με τον οποίο πέφτουν τα ακάρεα στο πάτωμα της κυψέλης είναι υψηλότερος τις πρώτες ώρες μετά από κάθε εφαρμογή.
Η εφαρμογή μυρμηκικού (φορμικού) οξέος είτε με τη μορφή ατμού (85gr ανά κυψέλη) είτε εμποτισμένο σε πλάκα από πεπιεσμένο ξύλο έδωσε πολύ καλά αποτελέσματα σε θερμοκρασίες 18-25οC.
Καλύτερο στάδιο εφαρμογής θεωρείται αυτό κατά τη μετατροπή της λάρβας σε πούπα, 9-10 ημέρες μετά την εναπόθεση του αυγού.
Ανάλογα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και το οξαλικό οξύ, ενώ αν θέλαμε να αποφύγουμε την καυστικότητα των παραπάνω οξέων, ειδικά σε περιπτώσεις λάθος χειρισμών, αλλά με ελαφρώς μειωμένη αποτελεσματικότητα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε γαλακτικό οξύ, σε μία εφαρμογή, αφού η δεύτερη, σύμφωνα με έρευνες έχει ως αποτέλεσμα την εγκατάλειψη της κυψέλης από τις μέλισσες ( ψεκασμός 6-10ml διαλύματος 10% ανά πλαίσιο).

Στην κατηγορία των οξέων θα πρέπει να αναφέρουμε και το κοινό ξύδι που εφαρμόζεται με απευθείας ψεκασμό στις μέλισσες, στα πλαίσια, στις κηρήθρες και στην κυψέλη.

Η εφαρμογή γίνεται σε περίοδο που δεν έχουμε πολύ γόνο, γιατί το ξύδι εκτός από τα αυγά και τα ακμαία της βαρρόα σκοτώνει και τον γόνο ή ψεκάζουμε αφού πρώτα απομακρύνουμε τα πλαίσια με γόνο. Καλό είναι να επαναλάβουμε 2-3 φορές ανά 6 ημέρες.

Έχουν αναφερθεί επίσης αιθέρια έλαια από Eucalyptus sp.(Ευκάλυπτος), Matricaria chamomila (Χαμομήλι) και Mentha crispa (Μέντα), με υποκαπνισμούς για 15min κάθε 4 ημέρες και τα έλαια από Thymus vulgaris (Θυμάρι) και Salvia officinalis (Φασκομηλιά), είτε με ψεκασμό διαλυμάτων 2 και 0,5% είτε με 3-4 σταγόνες σε κάθε 1lt σιροπιού τροφοδοσίας.
Στην κατηγορία των αιθέριων ελαίων θα πρέπει να αναφερθεί και το έτοιμο σκεύασμα σε χάπια με το εμπορικό όνομα ApiLife/VAR (74,1% θυμόλη, 16% ευκαλυπτέλαιο, 3,7% μενθόλη, 3,7% καμφορά, 2,5% βερμικουλίτης).

Ακόμα υπάρχουν και τα εγκεκριμένα χημικά φάρμακα
Το apistam με βάση τη δραστική ουσία fluvalinate (ταινίες)
Το barbarol με βάση το flumethrin (ταινίες)
Το folbex με βάση το bromoprobilate (ταινίες)
Το perizin με βάση το coumaphoς (υγρό)
To chek mite με βάση το coumaphos (ταινίες)
Το api quard αιθέρια έλαια (ζελέ)
Μη εγκεκριμένα:
Το asuntol με βάση το coumaphos (σκόνη)
Το mauric με βάση το fluvalinate (υγρό)
Το tak tik με βάση το amitraz (υγρό)
Για να καταλάβουμε καλύτερα τη δουλειά που κάνει το κάθε ένα φάρμακο όμως πρέπει να γνωρίζουμε και πως λειτουργεί.

Ας δούμε λοιπόν.

Το coumaphos περνάει στην αιμολέμφο των μελισσων και από εκεί το παίρνει η βαρρόα αφού τις απομυζεί και ψοφάει.

Το fluvalinate και η amitraz είναι ακαρεοκτόνα επαφής, δηλαδή ακουμπούν πάνω στις ταινίες οι μέλισσες και κάποια στιγμή η ουσία πάει στην βαρρόα και την σκοτώνει.

Η θυμόλη δεν σκοτώνει απ ευθείας την βαρρόα αλλά της προκαλεί στειρότητα και σιγά σιγά χάνεται, ενώ το οξαλικό οξύ προκαλεί παραμόρφωση στο στόμα της βαρρόα με αποτέλεσμα να μην μπορεί να τραφεί και να πεθαίνει.

Ας πάμε τώρα στις παρενέργειες των φαρμάκων.

Κατ αρχήν ακόμα κι αν ο όρος μη εγκεκριμένα φάρμακα μοιάζει κάπως περίεργος εν τούτης τα φάρμακα αυτά λειτούργησαν σαν από μηχανής θεός όταν η μελισσοκομία στην Ελλάδα καταστράφηκε λόγο της βαρρόα στις αρχές του 1980.

Έχει αποδειχτεί στο χημείο πως μια λογική χρήση των φαρμάκων δεν αφήνει υπολείμματα στο μέλι, κι όταν λέμε λογική χρήση εννοούμε να γίνετε θεραπεία πάντα το χειμώνα Νοέμβριο Δεκέμβριο, το φάρμακο να μπαίνει πάντα στον εμβρυοθάλαμο, να μην μπαίνουν μεγάλες ποσότητες φαρμάκου στην κυψέλη και να βγαίνουν αυστηρά το λιγότερο 3 μήνες πριν τη συγκομιδή του μελιού.

Από όλα τα φάρμακα το coumaphos αφήνει για μεγαλύτερο χρόνο υπολείμματα στο μέλι κι έκτος αυτού βλάπτει και τις βασίλισσες κι έχει παρατηρηθεί πως οι βασίλισσες που βγαίνουν από κυψέλες που έχει χρησιμοποιηθεί το coumaphos είναι μικρότερες σε μέγεθος από τις άλλες.

Η θυμόλη κι αυτή επίσης αφήνει υπολείμματα και άσχημη οσμή στο μέλι αν δεν βγει εγκαίρως από την κυψέλη, κι ακόμα με δεδομένο ότι βλάπτει το αναπαραγωγικό σύστημα της βαρρόα όλο ένα και πληθαίνουν οι φωνές ότι κάνει ακριβώς το ίδιο και στις βασίλισσες, το μόνο που μένει είναι να μας το αποδείξει ο χρόνος.
Το οξαλικό οξύ όπως είπαμε προκαλεί βλάβη στο στόμα της βαρρόα, όμως μερικές φορές προκαλεί βλάβη και στο μελίσσι μας, το κάνει νωχελικό και ατονικό και συχνά το μελίσσι δεν παίρνει καν την τροφή της κυψέλης του για να τραφεί και ψοφάει.

Η amitraz είναι σχετικά η ποιο αθώα ουσία αφού διασπάτε εύκολα το αργότερο σε 28 ημέρες και φεύγει εντελώς από την κυψέλη και το μέλι.

Κλείνοντας θέλω να πω πως οι επιστήμονες προσπάθησαν επίμονα να φτιάξουν φυλές μελισσών ανθεκτικές στη βαρρόα αλλά μέχρι τώρα χωρίς αποτέλεσμα.

Είναι σίγουρο όμως πως σύντομα η βαρρόα θα αποτελέσει παρελθόν για τα μελίσσια μας αφού έρχονται πολύ ενθαρρυντικά νέα για ουσία οικολογική που έρχεται και θα δώσει τέλος στη βαρρόα.

Σίγουρο είναι όμως και ότι νέοι και ποιο δύσκολοι εχθροί θα εμφανιστούν γι αυτό καλό είναι να είμαστε σε εγρήγορση.

Ως τότε όμως καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι ο νούμερο 1 εχθρός έως τώρα είναι η βαρρόα, να θυμούμαστε τι έπαθαν οι μελισσοκόμοι που δεν μπόρεσαν να καταπολεμήσουν τη βαρρόα το 1981 και τέλος ότι τα άγρια μελίσσια εξαφανίστηκαν και δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν μόνα τους τη βαρρόα.

Τελειώνω θυμίζοντας πως η αμερικάνικη σηψηγονία εμφανίζεται σχεδόν πάντα σε κυψέλες που δεν έχει γίνει σωστή η καθόλου καταπολέμηση για βαρρόα κι αυτό γιατί ψοφάει ραγδαία πολύς γόνος, οι εργάτριες δεν προλαβαίνουν να τον καθαρίσουν κι έρχεται η σήψη.

Γι αυτό κρούω τον κώδωνα του κίνδυνου και σας υπενθυμίζω πως όλοι μα όλοι πρέπει να καταπολεμάμε τη βαρρόα με κάποιο τρόπο.

Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

Μελισσοκομικοί χειρισμοί Ιουλίου




Ο Ιούλιος είναι ο μήνας που βρίσκεται στην καρδιά του καλοκαιριού ο μήνας της αρχής των διακοπών μας.

Έχουμε κάνει κάποιους τρύγους ήδη ενώ άλλοι ετοιμάζονται αυτόν τον μήνα να τρυγήσουν.

Τον Ιούλιο πρέπει να μεταφέρουμε τα μελίσσια μας από τον Έλατο στον κάμπο.

Αυτό πρέπει να το κάνουμε για δυο λόγους.

Πρώτον γιατί στο βουνό τόσο καιρό δεν υπήρχαν αρκετές γύρες και οι βασίλισσες περιόρισαν τις γέννες τους με αποτέλεσμα να μειωθούν σημαντικά οι πληθυσμοί, και δεύτερον γιατί η παρατεταμένη παραμονή τους στον Έλατο προκαλεί μελανίαση στις μέλισσες.


Έτσι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να πάμε τα μελίσσια μας στον κάμπο, σε μέρη με καλαμπόκι, με τριφύλλι, με βαμβάκι, λυγαριά κι άλλα διάφορα αγκάθια που ανθίζουν την εποχή αυτή.


Το καλαμπόκι έχει πλούσια γύρη σε ψευδάργυρο και είναι πολύτιμη για την ανάπτυξη και την υγεία του μελισσιού μας, η ποσότητα της γύρης που παράγει ένα στρέμμα καλαμποκιού αγγίζει τα 50 κιλά σύμφωνα με τους ειδικούς.

Άρα έστω κι ένα μικρό χωραφάκι με καλαμπόκι είναι αρκετό για να εξασφαλίσει την γύρη που χρειάζονται τα κορίτσια μας.

Εδώ να εξηγήσω για να μην παρεξηγηθώ όπως πέρυσι ότι όταν λέω 50 κιλά γύρη το στρέμμα δεν εννοώ ότι τα μελίσσια θα μαζέψουν από 10 στρέμματα καλαμποκιού 500 κιλά γύρη.

Εννοώ ότι αυτή την ποσότητα παράγει το καλαμπόκι από την οποία οι μέλισσες παίρνουν όση τους χρειάζονται μόνο.

Στο βαμβάκι τώρα.

Πριν λίγα χρόνια οι μελισσοκόμοι έπαιρναν κάθε καλοκαίρι 20 και 25 κιλά μέλι βαμβακιού, τα τελευταία χρόνια όμως και κυρίως λόγο του καούτσου και των πολλών ραντισμάτων έχουμε μεγάλη απώλεια σε μέλισσες στα βαμβάκια με αποτέλεσμα η μέση παράγωγη μελιού στο βαμβάκι να είναι γύρω στα 10 κιλά ανά κυψέλη.

Τα τριφύλλια έχουν κι αυτά αρκετό μελάκι αρκεί να ψάξετε να βρείτε περιοχές όπου σπέρνονται τριφύλλια για σποροπαραγωγή ή που αυτά δίνονται σε εργοστάσια για να κοπούν για ψήσιμο οπότε αργούν να τα κόψουν και προλαβαίνουν οι μέλισσες να μαζέψουν μέλι.

Επιπλέον τα μελίσσια για όσους έχουν σκοπό να πάνε στο πεύκο θα αναπτυχτούν ικανοποιητικά στον κάμπο στις ανθοφορίες αυτές.

Όσοι έχουν μελίσσια στην Βυτίνα και στο Μαίναλο παραμένουν ακόμα στο βουνό γιατί την εποχή αυτή συλλέγουν οι μέλισσες το περίφημο μέλι ελάτου βανίλια.

Επίσης όσοι έχουν μελίσσια στην βελανιδιά (δρυς) κι αυτοί παραμένουν γιατί τον Ιούλιο έχουμε το δεύτερο βάρεμα με μπόλικο μελίτωμα.

Κι αυτοί όλοι όμως προς τα τέλη Ιουλίου που θα σταματήσουν τα μελιτώματα πρέπει να κατέβουν στον κάμπο.

Οι νησιώτες μας με τα θυμάρια τους περιμένουν κι αυτοί τον μήνα Ιούλιο να δουν τους κόπους τους να ανταμείβονται γεμίζοντας οι μέλισσες τους το ένα μετά το άλλο τα πλαίσια με μυρωδάτο θυμαρίσιο μελάκι, εννοείται ότι το ίδιο περιμένουν και όσοι έχουν μελίσσια σε θυμάρι εκτός νησιών.

Όσοι έχουν σκοπό να κόψουν παραφυάδες το καλοκαίρι όπως εγώ πχ πρέπει να το κάνουν έως τις 15 με 20 Ιουλίου ώστε οι βασίλισσες που θα προκύψουν να αρχίσουν να γεννάνε 10 με 15 Αύγουστου για να προλάβουν να αναπτυχτούν ικανοποιητικά οι παραφυάδες αυτές εν όψη φθινοπώρου.

Να σας θυμίσω ότι πολλές φορές με τον καύσωνα λιώνουν οι κηρήθρες και χάνονται αρκετά μελίσσια.
Καλό είναι να βάλετε κάτι για ίσκιο στα μελίσσια πχ φελιζόλ πάνω από τα καπάκια η ότι νομίζετε εσείς πως θα βοηθήσει.
Όπως καταλαβαίνετε συνάδελφοι τόσο εμείς οι μελισσοκόμοι όσο και τα κορίτσια μας οι μέλισσες αλλά και τα μηχανήματα μας οι μελιτοεξαγωγείς έχουμε ακόμα πολύ δουλεία τον μήνα Ιούλιο.

Καλά και πολλά μέλια σε όλους.