Μελισσοκόμοι ευλογημένοι ή καταραμένοι?

mia anartisi pou dimosiefse enas sinadelfos, kai tin para8eto giati simfono apolita me ta legomena tou...

 2:47 μ.μ. |  Αναρτήθηκε από MELISSOCOSMOS

Κάποτε με ρώτησε ένας Παπάς…

-          Τι δουλειά κάνεις Βασίλη;

-          Είμαι μελισσοκόμος παππούλη του απάντησα…

Ευλογημένο επάγγελμα μου είπε.

Τώρα που το σκέφτομαι όμως συνειδητοποιώ ότι δεν είναι καθόλου ευλογημένο.

Αντιθέτως αρχίζω να διερωτώμαι μήπως είναι καταραμένο επάγγελμα.

Όλα αυτά τα λέω γιατί είναι πολλά αυτά που με κάνουν να αγανακτώ σε αυτόν τον χώρο.

O MELISSOCOSMOS είναι ένα μεγάλο Blog χάριν στην αγάπη σας.

Καθημερινά έρχονται δεκάδες Mail από μελισσοκόμους, με πληροφορίες, ερωτήσεις, προβληματισμούς, καταγγελίες κτλ.

Προσπαθώ να απαντώ σε όλα.

Όμως έχω πλέον αγανακτήσει κυριολεκτικά με όσα διαβάζω.

Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι δεν είμαστε ένας χώρος που όπως θα έπρεπε, να είμαστε μονιασμένοι οι μελισσοκόμοι μεταξύ μας, να αλληλοβοηθούμαστε, να βοηθάμε τους νέους, γιατί αυτοί είναι η συνέχεια του αντικειμένου που τόσο αγαπούμε.

Αντί να είμαστε όλα τα παραπάνω λοιπόν είμαστε τα εντελώς διαφορετικά.

Προσπαθούμε να βγάλουμε το μάτι του συναδέλφου μας.

Να του κάνουμε κακό.

Μας διακατέχει μια μυστικοπάθεια σε ότι αφορά την τέχνη της μελισσοκομίας.

Είμαστε αναρχικοί, απατεώνες, και παράνομοι.

Αυτό το λέω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου συνάδελφοι.

Αναρωτιέμαι τι κάνουμε, και που πάμε έτσι σαν σκορποχώρι.

Μου έρχονται λοιπόν συνέχεια μηνύματα του τύπου…

Βασίλη είχα δυο μελισσάκια και μου τα έκλεψαν…

Βασίλη ο γείτονας μου έχει 200 μελίσσια αδήλωτα και έως τώρα τα τάισε 6 τόνους ζάχαρη, με σκοπό να βγάλει όπως λέει 2 τόνους φτηνό θυμαρίσιο μέλι που θα το πουλάει σε μικρότερη τιμή από ότι οι άλλοι για να τους πάρει τους πελάτες…

Βασίλη, ένας γνωστός μου νοθεύει τον βασιλικό πολτό με χοιρινό λίπος, και βγάζει ένα κάρο λεφτά πουλώντας τον σε πελάτες ως γνήσιο βασιλικό πολτό…

Βασίλη στην περιοχή μου έχει γεμίσει ο τόπος σημάδια, τα βάζουν όχι γιατί θα φέρουν μελίσσια, αλλά για να μην φέρει κάνεις άλλος…

Βασίλη είμαι άνεργος και παίρνω επίδομα ανεργίας, θέλω να γίνω μελισσοκόμος αλλά πληροφορούμε ότι δεν υπάρχει χώρος καθώς μελισσοκόμοι έχουν γίνει όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι που βγήκαν νέοι στην σύνταξη, τι να κάνω έχω ανάγκη για δουλειά.

Βασίλη συγχαρητήρια για το Blog σου, μας βοηθάει πολύ τους νέους, γιατί όποιον παλιό κι αν ρωτήσουμε μας λέει μισόλογα λες και θα του κλέψουμε την μπουκιά απ το στόμα…

Τέτοια μηνύματα λαμβάνω καθημερινά συνάδελφοι και έχω αηδιάσει.

Τι να πω και τι να συμβουλέψω τον κόσμο;

Αίσχος… Μόνο αυτό έχω να πω.

Από πού να πρωταρχίσω, από τη νοθεία των μελιών;

Από τη νοθεία του βασιλικού πολτού;

Δεν ντρεπόμαστε να βάζουμε σε κίνδυνο την υγεία των πελατών μας;

Μάλλον όχι…

Αν αναδείξουμε το θέμα αυτό, θα γίνει κακό σε ολόκληρο τον χώρο.

Πως μπορούμε λοιπόν να τιμωρήσουμε τους παράνομους λωποδύτες, χωρίς να δημιουργήσουμε θόρυβο που θα φοβίσει τους καταναλωτές και θα τους απομακρύνει γενικά από τα προϊόντα της μέλισσας;

Δεν ξέρω, αλλά δεν βλέπω κανέναν να κάνει τίποτα και το πρόβλημα είναι μεγάλο…

Οι περιοχές στα δάση και όπου υπάρχει ανθοφορία, έχουν γεμίσει σημάδια, που όπως σωστά γράφει ο αναγνώστης τα βάζουν για να μην πάνε άλλοι συνάδελφοι μελίσσια, κι όχι γιατί θα βάλουν οι ίδιοι.

Μετά οι μελισσοκόμοι αναγκάζονται να τα βάζουν κοντά σε δρόμους, μην έχοντας άλλη επιλογή, και τρώνε και μηνύσεις.

Αίσχος και πάλι, που σκοπός μας είναι όχι το δικό μας συμφέρον, αλλά να κάνουμε κακό στους συναδέλφους μας και να μην βρίσκουν χώρο να βάλουν τα μελίσσια τους.

700 χιλιάδες ανέργους έχει η Ελλάδα μας κύριοι.

Πολλοί από αυτούς θα μπορούσαν να γίνουν μελισσοκόμοι.

Σωστά λέει ο αναγνώστης ότι έχουμε γεμίσει με μελισσοκόμους δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους.

Ένα τεράστιο σκάνδαλο υπάρχει εδώ…

Δημόσιοι υπάλληλοι που δεν έχουν πρόβλημα εργασίας έφτιαξαν μελίσσια, κι επειδή δεν έχουν χρόνο να τα φροντίσουν στέλνουν τους αλβανούς.

Με τον τρόπο αυτόν χάνονται θέσεις εργασίας καθώς δεν υπάρχει χώρος για τους ανέργους, ενώ φεύγουν και τα λεφτά μας προς την Αλβανία.

Συνταξιούχοι του δημοσίου ετών 38 και 40 που ένιωθαν πολύ κουρασμένοι για να παραμείνουν στην δουλειά τους φρόντισαν να βγουν στη σύνταξη, καταστρέφοντας το κράτος και την οικονομία του και να τους πληρώνουμε εμείς οι άλλοι τώρα.

Όμως νιώθουν φαίνεται ιδιαίτερα δυνατοί, καθώς έφτιαξαν από ένα σωρό μελίσσια ο κάθε ένας τους, και άντε να τους κοντράρει ο φτωχός μελισσοκόμος αυτούς που έχουν και μια πόστα σύνταξη πίσω τους…

Φυσικά και πάλι δημιουργούνται συνθήκες ασφυξίας στο χώρο με αποτέλεσμα να μην μπορούν να έρθουν άνεργοι να ασχοληθούν με την μελισσοκομία.

Για το θέμα αυτό θα μας ήταν εξαιρετικά εύκολο να το λύσουμε, με μια επιστολή μας στα ΜΜΕ, μια ακόμα στα υπεύθυνα υπουργεία, κι από μια άλλη στα κόμματα τις αντιπολίτευσης.

Θα λυνόταν εύκολα και θα πήγαινε κάθε κατεργάρης στον πάγκο του…

Όμως μιλάμε για χιλιάδες ΚΟΠΡΙΤΕΣ, κι ένα Blog δεν είναι διατεθειμένο να συγκρουστεί στα καλά καθούμενα με τόσους πολλούς.

Οι μελισσοπατέρες μας δεν το αγγίζουν το θέμα καθώς κι αυτοί συνταξιούχοι είναι…

Και φυσικά ένας συνδικαλιστής συνταξιούχος, ή ένας δημόσιος υπάλληλος αδυνατεί να αντιληφτεί και τα πραγματικά προβλήματα ενός κλάδου που ουδεμία σχέση έχει με αυτόν…

Υπάρχει και το φαινόμενο της μυστικοπάθειας, τι φοβόμαστε μωρέ αν πούμε σε έναν νέο μελισσοκόμο πέντε συμβουλές;

Μη φτωχύνουμε; Η μήπως φάει κι ένας άλλος ψωμί;

Αίσχος και πάλι Αίσχος…

Όσο για την κλεψιά έχω ξαναμιλήσει.

Δεν θέλουμε να λύσουμε το πρόβλημα γιατί είμαστε οι ίδιοι κλέφτες.

Εμείς οι μελισσοκόμοι κλέβουμε τα μελίσσια, δεν είναι σε θέση να τα κλέψει κανείς άλλος…

Δεν διστάζουμε να κλέψουμε τα μελίσσια ακόμα κι αυτού που έχει 2-3 για το σπίτι του ή για το χόμπι του, όχι γιατί 2-3 μελίσσια θα μας βοηθήσουν στην παραγωγή μελιού, καθώς στα μελισσοκομεία μας έχουμε εκατοντάδες, αλλά γιατί θέλουμε να κάνουμε κακό σε αυτόν που τόλμησε να κάνει κάτι που κάνουμε κι εμείς, και είναι εν δυνάμει μελλοντικός αντίπαλος του επαγγέλματος μας…

Όλα αυτά είναι αλήθειες συνάδελφοι.

Σε κανέναν άλλο χώρο δεν συμβαίνουν, καθώς είναι μονιασμένοι μεταξύ τους και παλεύουν για το κοινό τους συμφέρον.

Γι αυτό λέω πως είμαστε ένας καταραμένος κλάδος.

Και δεν έχω καμία ψευδαίσθηση ότι μπορεί να αλλάξει άμεσα κάτι προς το καλύτερο.

Η μόνη μου ελπίδα είναι η νέα γενιά μελισσοκόμων.

Μόνο αυτή, αν γαλουχηθεί σωστά μπορεί να αλλάξει τα πράγματα όταν έρθει στην ακμή της.

Γι αυτό ετούτο το Blog θα μιλάει πάντα την γλώσσα της αλήθειας, θα λέει τα πράγματα με το όνομα τους, θα είναι φωνή βοώντος εν τη ερήμω…

Θα σας γράφουμε όλα όσα δεν σας λένε οι παλιοί με τα μισόλογα τους.

Θα αναδεικνύουμε τα πραγματικά προβλήματα όσο κι αν λυσάνε κάποιοι…

Θέλουμε μια καλύτερη μελισσοκομία απαλλαγμένη από λοποδύτες, κοπρίτες, βολεμένους, συνταξιούχους, απατεώνες, δημοσίους υπαλλήλους, και κλέφτες που θα την εκμεταλλεύονται αποκλειστικά μελισσοκόμοι.

Μαζί, εσείς οι αναγνώστες μας, που συμφωνείτε με αυτά που λέμε, κι εμείς ως Blog θα συνεχίσουμε να παλεύουμε γι αυτό που αγαπάμε…

Για την μέλισσα…