Καιρό τώρα με ρωτάγατε με mail τι αρώματα να βάλετε μέσα στις παγίδες σας για να προσελκύσετε τους αφεσμούς.
Να διευκρινίσω εδώ ότι παγίδες λέμε τις άδειες κυψέλες που βάζουμε σε διάφορα σημεία προκειμένου να πιάσουμε κανένα σμήνος από αυτά που φεύγουν, είτε δικό μας είτε και ξένο.
Πρόκειται για έντιμο τρόπο, γιατί υπάρχουν και κλεφτοκοτάδες μελισσοκόμοι που περιφέρονται μέσα σε μελισσοκομεία για να πιάσουν ξένα σμήνη όλη μέρα.
Εννοείται ότι τέτοιες παγίδες πρέπει να βάζουμε γύρω από το δικό μας μελισσοκομείο, για να δώσουμε προτεραιότητα στα δικά μας σμήνη που φεύγουν.
Φυσικά μπορούν να μπουν σε αυτές τις παγίδες και ξένα σμήνη από άλλα μελισσοκομεία που δεν διστάζουν να έρθουν ακόμα και από χιλιόμετρα μακριά και να μπουν σε αυτές τις κυψέλες.
Το 2008 έπιασα σμήνος σε παγίδα που το κοντινότερο μελισσοκομείο ήταν 4 χλμ μακριά.
Έτσι λοιπόν κάθε χρόνο βάζω παγίδες κι εγώ.
Έχω παρατηρήσει ότι τα σμήνη έχουν περίπου τα ίδια γούστα, δηλαδή αν σε ένα σημείο βάλεις παγίδα και πιάσεις σμήνος, είναι πολύ πιθανό στο ίδιο μέρος να πιάσεις και την άλλη χρονιά κι άλλο σμήνος.
Βάζω πάντα τις παγίδες μου να έχουν προσανατολισμό βορά νότο, γιατί αυτό αρέσει στις μέλισσες, αφού όταν φτιάχνουν κηρήθρες σε άγρια κατάσταση τις φτιάχνουν πάντα με προσανατολισμό βορά προς νότο.
Βάζω παλιές κυψέλες, αυτές που είναι για πέταμα, που έχουν όμως το άρωμα της πρόπολης και του κεριού μέσα αφού πρώτα υπήρχε σμήνος εκεί.
Επίσης μέσα στις παγίδες βάζω παλιές μαύρες κηρήθρες, γιατί αυτές έλκουν τα σμήνη πάρα πολύ.
Ούτε μυρωδικά ούτε τίποτα άλλο.
Έβαλα αυτή την παλιά παγίδα εκεί κοντά στην αγριοτριανταφυλλιά γιατί κάθε μέρα πάρα πολλές μέλισσες συλλέγουν στην αγριοτριανταφυλλιά, και υπέθεσα ότι αφού θα την βλέπουν θα την έχουν στα υπόψην τους όταν την χρειαστούν.
Όπως κάθε χρόνο αλώστε έτσι και φέτος η γάτα μου έπιασε ποντίκι… Δηλαδή η παγίδα μου έπιασε σμήνος.
Μικρό μεν, μόλις 2 πλαισιάκια αλλά θα το φτιάξω σουπερ εγώ.
Έχει και νέα αγονιμοποίητη βασίλισσα, και αυτό θα πει ότι πρόκειται για μελίσσι που έχει μέλλον.
Πιστεύω ότι αν και η παγίδα βρισκόταν μόλις 100 μέτρα μακριά από το μελισσοκομείο μου, ότι δεν είναι δικό μου σμήνος κι ας μην υπάρχει στα 2 χιλιόμετρα άλλο μελισσοκομείο εκεί κοντά.
Αυτό το πιστεύω γιατί το σμήνος είναι μικρό, ενώ αν ήταν δικό μου θα ήταν πολύ μεγάλο.
Όπως και να έχει όμως είτε δικό μου είτε όχι χάρηκα πολύ όταν το είδα.
Ένα μελισσάκι πάντα είναι ευπρόσδεκτο κι ας έρθει απρόσμενα άλλωστε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου